Twoje wsparcie przyczynia się do tego jak działa Amnesty

Uwolnienie przywódców opozycji w Gambii
30 stycznia członkowie partii opozycyjnej – Amadou Sanneh, Malang Fatty i jego brat Alhagie Sambou Fatty, po ponad 3 latach zostali nareszcie uwolnieni. W ciągu kolejnych 2 dni Amadou Sanneh został zaprzysiężony na Ministra Finansów i Gospodarki w nowym rządzie. Sytuacja rządu była patowa do momentu, gdy poprzedni prezydent Yahya Jammeh zaakceptował wynik wyborów i pod koniec stycznia oddał władzę. „Praca Amnesty ma wpływ na ludzi” – powiedział nam później Amadou Sanneh. „Tak naprawdę byliśmy im obojętni. Bez wsparcia Amnesty mogło być gorzej. Wysiłki Amnesty ograniczyły to, co robili. Jestem bardzo wdzięczny. Doceniamy pracę Amnesty”.
Ocalenie życia osób w Iranie
Życie co najmniej 2 osób zostało uratowane dzięki tysiącom osób, które tweetowały i wysyłały apele do irańskich władz. 15 lutego, w ostatniej chwili i dzięki presji wywieranej na władze przez aktywistów, odwołano zbliżającą się egzekucję Hamida Ahmadiego. 25 kwietnia Salar Shadizadi, skazany na śmierć w wieku 15 lat, został uwolniony. Mobilizacja aktywistów na całym świecie wielokrotnie ratowała jego życie, aż wreszcie w kwietniu, po spędzeniu 10 lat w więzieniu, został uwolniony.
Uwolnienie najdłużej więzionego dziennikarza z Uzbekistanu
Muhammad Bekzhanow po spędzeniu 17 lat w więzieniu w Uzbekistanie, został uwolniony 22 lutego. Był jednym z najdłużej więzionych dziennikarzy na świecie. Torturowano go, by przyznał się do przestępstw przeciwko państwu, był uwięziony od 1999 roku. Setki tysięcy osób na całym świecie domagały się jego uwolnienia podczas Maratonu Pisania Listów Amnesty International w 2015 roku. Dzięki globalnej presji Muhammad może być wreszcie ze swoją rodziną.

Złagodzenie wyroku śmierci więźnia w Malezji
Tysiące osób z całego świata wysyłały listy i kartki do malezyjskich władz, domagając się unieważnienia kary śmierci dla Shahruala Izani bin Suparmana. I to podziałało! 27 lutego jego wyrok śmierci zastąpiono karą dożywotniego pozbawienia wolności. Według malezyjskich władz tysiące listów, które przychodziły od osób mieszkających od Nowej Zelandii po Nigerię, pomogło przekonać ich o przeniesieniu Shahrula z celi śmierci. Po 11 latach spędzonych w izolatce pozwolono mu powrócić do życia więziennego. Prawdopodobnie zostanie uwolniony w 2030 roku, ale jeśli jego wniosek o łaskę zostanie przyjęty, może się to stać w 2021. Dzięki wsparciu aktywistów Amnesty z całego świata jego rodzina ma nadzieję, że wkrótce znów będą razem.
Uwolnienie Chelsea Manning
Chelsea Manning wyszła z więzienia 17 maja. W styczniu prezydent Barack Obama skrócił jej wyrok 35 lat pozbawienia wolności. Była uwięziona za ujawnienie tajnych dokumentów, w tym informacji o możliwych zbrodniach wojennych popełnionych przez amerykańskie wojsko. Ponad ćwierć miliona osób domagało się jej uwolnienia i pisało listy podczas Maratonu Pisania Listów w 2015 roku. W liście, który w tym czasie skierowała do Amnesty pisała: „Wspieram Waszą pracę na rzecz ochrony osób, którym odmawia się sprawiedliwości, wolności, prawdy i godności. Wydaje mi się, że przejrzystość w rządzie jest warunkiem koniecznym do zapewnienia i ochrony wolności i godności wszystkich osób”.
Wasze słowa zmieniły życie
Aktywiści Amnesty z całego świata napisali niesamowite 4 660 774 listów podczas Maratonu Pisania Listów 2016. Pośród tych wiadomości były także słowa wsparcia. „Te wszystkie listy, które zgromadziła Amnesty, doprowadziły mnie do łez”, powiedziała Jewher Tohti, której ojciec Ilham przebywa w więzieniu w Chinach. „Czuję się mocniejsza, gdy wiem, że tyle osób wierzy we mnie, mojego ojca i w moją rodzinę”. Edward Snowden, który również był bohaterem Maratonu Pisania Listów w 2016 roku, powiedział: „Chciałbym Wam podziękować, pokornie i z całego serca, za niezmienne wsparcie i pomoc”.

Wielkie koncerny reagują na naruszenia
Po opublikowaniu przez nas raportu o naruszeniach na plantacjach oleju palmowego w Indonezji, Wilmar, największa na świecie firma zajmująca się handlem olejem palmowym, upubliczniła 12-miesięczny plan działania by zająć się naruszeniami, które wykazaliśmy w raporcie. Firmy takie jak Unilever i P&G, które się tam zaopatrują, działają bardziej transparentnie.
Giganci słuchają skarg dotyczących kobaltu
Setki tysięcy osób z całego świata, w tym dzieci z Belgii i aktywiści z Kanady, Francji, Hiszpanii i Szwecji, domagali się od dużych firm weryfikacji, czy ich telefony powstają dzięki pracy dzieci. Pisali listy, tweetowali, podpisywali petycje i brali udział w publicznych protestach, wzywając Apple, Samsunga, Huaweia i innych do sprawdzania łańcucha dostaw kobaltu. Apple jako pierwsza firma opublikowała listę swoich hut w zgodzie ze standardami międzynarodowymi. Sony poszło tym śladem i opublikowało po raz pierwszy szczegóły łańcucha dostaw kobaltu. Samsung i Huawei, zalane licznymi wiadomościami, odpowiedziały indywidualnie do każdej z osób, która się z nimi kontaktowała. Samsung obiecał przeanalizować oskarżenia ze strony Amnesty i opublikować raport z wnioskami.
Cyfrowa analiza ukazała kłamstwa w Egipcie
W kwietniu w wyniku badań prowadzonych przez Amnesty ujawniono, że członkowie egipskiego wojska w swoim ośrodku bezprawnie zabili co najmniej 7 nieuzbrojonych osób. Wśród zabitych był 17-letni chłopiec. Nasi badacze doszli do takich wniosków po analizie nagrania, które wyciekło, porównując je ze zdjęciami i nagraniem na YouTubie, opublikowanym przez egipskie wojsko, oraz na podstawie rozmów z ekspertami. Nasze ustalenia nie zgadzały się z tym, co twierdziło wojsko, które podało, że zabici byli „terrorystami”, którzy do nich strzelali.
Nagroda za cyfrowe dokumentowanie zbrodni
W styczniu Amnesty otrzymała prestiżową nagrodę Peabody-Facebook w związku z naszą dokumentacją syryjskiego więzienia Sajdnaja. Bazując na zeznaniach byłych więźniów stworzona przez nas strona internetowa pokazuje toczący się w więzieniu horror, dokąd zabrano setki osób i już nigdy ich nie widziano.

Więzienie Sajdnaja w Syrii, wizualizacja