Zebraliśmy się na spotkaniu Rady Międzynarodowej Amnesty International (ICM) w czasie, gdy ruch przygotowuje się do pełnego wprowadzenia ważnych zmian, o których przez ostatnie lata dyskutowaliśmy, decydowaliśmy i które przygotowywaliśmy. Rozpoznaliśmy wspólnie problemy i wyzwania stojące wtedy przed pracownikami, wolontariuszami i liderami we wszystkich częściach świata. Wyciągnęliśmy wnioski z procesu Globalnego Programu Zmiany, i określiliśmy, w których obszarach musimy się poprawić. Rada Międzynarodowa ponownie podkreśliła, jak ważny jest nasz wspólny cel: zapewnienie, że Amnesty International będzie coraz silniejsza, skuteczniejsza i w pełni będzie wykorzystywać swój potencjał – nie dla siebie, ale dla ludzi i społeczności, którym służy.
W związku z tym Rada Międzynarodowa odczuwa potrzebę jaśniejszego zdefiniowania wyborów dokonywanych przez nasz ruch. Przyznajemy, że napięcia są nieodłączną częścią tego typu procesów, ale są też okazją do interesujących i pełnych szacunku dla racji drugiej strony dyskusji na temat sposobów zwiększenia skuteczności naszych działań. Musimy również podjąć trudne decyzje, na które przyszła pora, aby mieć pewność, że idziemy do przodu z jasno określonym celem. Potrzebujemy globalnej spójności i solidarności, gdy będziemy dawać sekcjom i strukturom możliwości i kredyt zaufania, aby pracowały nad sprawami lokalnymi. Potrzebujemy strategii, które mają jasno określone cele i priorytety – i są jednocześnie na tyle elastyczne, by odpowiadać na pojawiające się kryzysy.
Praca na rzecz praw człowieka
Trzon naszych dyskusji tworzyło wspólne zaangażowanie w kwestię praw człowieka:
– Oddaliśmy hołd odważnym ludziom, którzy walczą o prawa człowieka w Mali, Syrii czy Egipcie. Słyszeliśmy poruszające historie palestyńskich aktywistów opowiadających o swojej walce; o nadużyciach, których ofiarą padają migranci; o masowym naruszaniu przez rząd prawa do prywatności w imię bezpieczeństwa w coraz bardziej cyfrowym świecie.
– Dyskutowaliśmy o tym, jak wzmocnić nasze odpowiedzi na kryzys. Zbadaliśmy, jak możemy wywierać wpływ przez nasze zbliżające się światowe kampanie – “Ending torture” i “My body, my rights”. Finalizując kampanię przeciwko torturom, wiemy, że musimy być wciąż czujni, bo rządy chcą szukać łatwych rozwiązań i fałszywej sprawiedliwości. Wraz z kampanią “My body, my rights” łączymy wspólne wysiłki, by położyć kres naruszeniom i skłonić rządy do wypełniania swoich formalnych zobowiązań.
– Świętowaliśmy nasze ważne i duże sukcesy oraz przełomowe decyzje, do jakich doszło w ciągu ostatnich dwóch lat. Traktat o Handlu Bronią ONZ pokazuje nam, że dzięki wytrwałości można wygrać. Traktat będzie miał bezpośredni wpływ na życie mężczyzn, kobiet i dzieci na całym świecie. Pracowaliśmy także nad wzmocnieniem instytucji i systemów odpowiedzialności, nie tracąc z oczu indywidualnych przypadków – od Pussy Riot po Beatriz, młodą dziewczynę z Salwadoru, której odmawiano aborcji, mimo że jej życie było poważnie zagrożone w wyniku ciąży
Wzmacniając nasz ruch
Te same historie praw człowieka, które poruszyły nas na ICM w 2013 roku, poruszają również naszych członków i sympatyków, połączonych pragnieniem sprawiedliwości. Ale są miliony innych, do których nasz przekaz nie dociera. Rozwój ruchu jest najważniejszą rzeczą – w masie leży siła, w nim tkwi moc umożliwiająca osiąganie naszych celów w kwestii praw człowieka. Zainspirowały nas działania podjęte w tym obszarze od Ghany przez Francję po Nową Zelandię. Stanowiły one wyzwanie i wzbudziły marzenie o wielkości – wyobraziliśmy sobie, jaki wpływ może wywrzeć silny, milionowy ruch dysponujący miliardami dolarów. Zdobywanie funduszy jest działalnością na rzecz praw człowieka i musimy zainwestować w fundraising zintegrowany ze wszystkimi naszymi działaniami. Jeśli nie zainwestujemy dzisiaj, będziemy mieć mniejszy wpływ jutro. To wymaga wspólnego wysiłku wszystkich: wybranych liderów, koordynatorów kampanii, researcherów, zwolenników, wolontariuszy i fundraiserów.
Rozmawialiśmy o postępie w rozwoju i budowaniu ruchu, słyszeliśmy przykłady z Włoch i Wenezueli, gdzie zgoda co do wzrostu i realizowania ambitnych celów pomaga osiągnąć znaczący wzrost. Uczestnicy ponownie zobowiązali się do wprowadzenia w życie strategii wzrostu, do budowania członkostwa i dochodu oraz zintegrowania tego z kampaniami i strategiami komunikacji.
Przeanalizowaliśmy naszą decyzję z 2011 roku dotyczącą oceny systemu, który ma zapewnić realizację długofalowych ambicji redystrybuowania w zrównoważony sposób naszych zasobów. Rozmawialiśmy o finansowych wyzwaniach i szansach. Obawy na temat kondycji finansowej i dostępności naszych modeli finansowych były ważnymi tematami w Berlinie. Przy uznaniu konieczności wzrostu kontynuowaliśmy nasze dyskusje na temat znalezienia nowych źródeł inwestowania, a nasi liderzy z całego świata zobowiązali się kontynuować inwestycje we wzrost.
Globalny Program Zmiany
Rada Międzynarodowa doceniła szczerą dyskusję na temat Globalnego Programu Zmiany (Global Transition Programme, GTP). Międzynarodowy Komitet Wykonawczy (umówiliśmy się, że będzie się teraz nazywał Międzynarodowym Zarządem) oraz Sekretarz Generalny wyjaśnili, jak daleko zaszliśmy, czego się nauczyliśmy i jakie będą nasze następne kroki. Rada Międzynarodowa uznaje, jak złożona jest ta zmiana i potwierdza opinię Zgromadzenia Prezesów i Forum Dyrektorów, że idziemy w kierunku Jednej Amnesty.
Słyszeliśmy o pilotażowych projektach prowadzonych przez sekcje, wzbudziły one w nas wiele pozytywnych emocji. Zaczynamy zauważać korzyści z podjętych decyzji dotyczących mediów, rzecznictwa i prowadzenia kampanii lokalnie. Wartościowe doświadczenia, które zdobyliśmy, wykorzystamy przy tworzeniu lokalnych centrów Amnesty International (hubs). Dokument pt. “Principles and Assumptions” (mapa drogowa) GTP otwiera drogę do zintegrowania ruchu, utrzymując cały czas jasny podział ról i komunikacji między hubami (ośrodkami) a sekcjami.
Zasadą działania GTP są wnikliwe i wysokiej jakości badania; jest to niezwykle ważne, jeśli mamy wpływać na rządy i inne grupy. Nasz zmieniony mechanizm zapewniania jakości zawiera podstawowe zasady: dokładność, bezstronność, integralność, skuteczność i terminowość. Jasne standardy i praktyki pomagają nam utrzymywać spójność we wszystkich regionach. Nowe stanowiska kontynentalnych researcherów i dyrektorów ds. rzecznictwa (Advocacy Directors), a także doradcy prawni i ds. polityk w każdym hubie zapewniają nadzór i poprawę spójności.
Rada Międzynarodowa powtórzyła potrzebę ścisłego nadzoru nad zarządzaniem i ewaluacji. Bazujemy na cennej pracy Grupy Odniesienia (Reference Group), aby wzmocnić zaufanie. Stworzyliśmy solidny system ciągłego monitoringu (raporty co kwartał do Zarządu Międzynarodowego i Grupy ds. Globalnego Zarządzania). W grudniu 2014 roku będzie również okresowa ocena działania mapy drogowej GMT, zaprezentowana przez zarząd i Grupę Odniesienia Zgromadzeniu Prezesów i Radzie Międzynarodowej (ICM 2015), a później pełna ewaluacja zrobiona na zlecenie Zarządu, stworzona m.in. przez niezależnych ekspertów zewnętrznych, dla Zgromadzenia Prezesów i ICM 2017.
Globalne zarządzanie
ICM w 2011 roku wysłała jasny przekaz dotyczący potrzeby wzmocnienia i wsparcia naszego globalnego zarządzania, zaczynając od postępów osiągniętych dzięki rekomendacjom Independent Review. Zauważalny był wzrost zaufania między zarządem a Zespołem Starszych Kierowników (Senior Leadership Team), tak samo jak postępy, jakie zrobił zarząd w kwestii wzmocnienia swoich praktyk. Międzynarodowy Komitet ds. Nominacji (International Nominations Committee) złożył swoje pierwsze sprawozdanie, uznając wyzwanie, jakim jest przedstawianie mocnych kandydatów na wybieralne stanowiska. Wzmacnianie naszego zarządzania pozostaje priorytetem i będzie wymagało od nas rozpoznania, co musimy zmienić, aby być pewnym, że spełniamy nasze zobowiązania.
Reforma naszych systemów i mechanizmów zarządzania musi zawierać ścisły przegląd samego ICM, aby zapewnić, że jest on zgodny ze zmianami, które robimy, pracując lokalnie, regionalnie i globalnie. Podczas tego spotkania wynotowaliśmy następujące wyzwania dotyczące ICM:
– W jaki sposób to spotkanie może pomóc budować bardziej skuteczny ruch praw człowieka? Jakich decyzji potrzebujemy i jak najlepiej możemy się konsultować?
– Jaka jest rola ICM w zapewnianiu odpowiedzialności – w rzeczy samej, co tworzy odpowiedzialność między sekcjami/strukturami a Zarządem Międzynarodowym?
– Co jest najlepszym forum dla dyskusji o polityce praw człowieka? Jak dyskutować kwestie związane z prawami człowieka, które nie są naszymi strategicznymi celami?
Opuszczamy Berlin z ufnością, że wzmocnimy ruch praw człowieka i posiadaczy tych praw, i będziemy stanowić wyzwanie dla rządów i korporacji, które łamią prawa człowieka.
