Raport Pragnący sprawiedliwości: Palestyńczycy zatrzymani w Izraelu bez sądu dokumentuje naruszenia praw człowieka związane z zatrzymaniem na mocy decyzji administracyjnej – reliktem z czasów brytyjskiej kontroli nad obszarem. Umożliwia ono zatrzymanie bez postawienia zarzutów i procesu za pomocą odnawianych w nieskończoność rozkazów wojskowych.
Raport wzywa również Izrael do zaprzestania korzystania z tych środków w celu powstrzymywania legalnych i pokojowych działań aktywistów na Palestyńskich Terytoriach Okupowanych. Wzywa do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia więźniów sumienia zatrzymanych jedynie za pokojowe korzystanie z prawa do wolności wypowiedzi i zgromadzeń.
Internowani – jak wielu innych więźniów palestyńskich – doświadczają naruszeń takich jak stosowanie tortur i innych form znęcania się podczas przesłuchań, jak również okrutnego i poniżającego traktowania podczas zatrzymań, stosowanego niekiedy jako kara za strajki głodowe lub inne protesty.
Ponadto – osoby internowane i ich rodziny muszą żyć z niepewnością – nie wiedząc, jak długo będą pozbawieni wolności – i z niesprawiedliwością, nie wiedząc dokładnie, dlaczego są przetrzymywani. Podobnie jak innym palestyńskim więźniom zakazywane są im wizyty rodzin, są przymusowo przenoszeni, deportowani albo przetrzymywani w izolatkach. Praktyki te naruszają zobowiązania Izraela wynikające z międzynarodowych praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego.
Zobowiązania Izraela
Izrael zobowiązany jest, by stać na straży zasady sprawiedliwego procesu i postępowania sądowego oraz do podjęcia skutecznych działań w celu położenia kresu torturom i znęcaniu się nad zatrzymanymi.
Izrael musi także zezwolić na wizyty rodzin wszystkich palestyńskich więźniów i zatrzymanych oraz zakończyć przymusowe przeniesienia i deportacje. Ponadto Izrael jest zobowiązany do zbadania naruszeń, doprowadzenia sprawców przed wymiar sprawiedliwości i zapewnienia zadośćuczynienia ofiarom.
– Przez dziesiątki lat Amnesty International wzywała Izrael do zaniechania praktyki zatrzymań na mocy decyzji administracyjnej oraz do uwolnienia zatrzymanych lub postawienia im uznanych międzynarodowo zarzutów za przestępstwa i osądzenia ich zgodnie z międzynarodowymi standardami – powiedziała Ann Harrison, Zastępca Dyrektora Amnesty International ds. Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej.
Zatrzymani Palestyńczycy
Pod koniec kwietnia zatrzymanych było co najmniej 308 palestyńskich działaczy, a wśród nich 24 członków Rady Legislacyjnej Autonomii Palestyńskiej, w tym jej przewodniczący – Aziz Dweik. Wśród osób przebywających za kratami byli m.in. obrońca praw człowieka – Walid Hanatsheh i co najmniej czterech dziennikarzy, a także studenci i kadra akademicka.
Przedłużające się strajki głodowe internowanych Khadera Adnana i Hany Shalabi wystawiły na początku tego roku na widok międzynarodowej opinii publicznej problem aresztu na mocy decyzji administracyjnej.
Ich pokojowy protest przekształcił się w masowy strajk głodowy, który rozpoczął się 17 kwietnia 2012 roku i objął około 2000 innych Palestyńczyków w izraelskich więzieniach, z których wielu odbywa kary pozbawienia wolności lub oczekuje na proces.
Raport Amnesty International dokumentuje również działania podejmowane przez Służbę Więzienną Izraela wobec więźniów i zatrzymanych, którzy rozpoczęli strajk głodowy. Zatrzymani opisują znęcanie się przez medycznie przeszkolony personel Służby Więziennej Izraela.
Masowy strajk głodowy został zawieszony 14 maja 2012 po negocjacjach z Egiptem. Niemniej jednak palestyński piłkarz, Mahmuda al-Sarsaka z Gazy, kontynuuje strajk głodowy rozpoczęty ponad 70 dni temu (strajk rozpoczął się w marcu). Protestuje on przeciwko ciągłemu przetrzymywaniu go od prawie trzech lat bez postawienia zarzutów i procesu. Jego życie jest obecnie w poważnym niebezpieczeństwie – pozostaje w placówce medycznej Służby Więziennej Izraela, która nie może zaoferować mu specjalistycznej opieki medycznej wymaganej przez pacjentów w stanie krytycznym.
Porozumienie
W wyniku porozumienia z 14 maja Izrael zgodził się między innymi na zakończenie przetrzymywania w odosobnieniu 19 więźniów – izolowanych przez okres do 10 lat – i zniesienie zakazu wizyt rodzinnych wobec więźniów ze Strefy Gazy.
– Mimo wielu doniesień mediów sugerujących, że władze izraelskie zgodziły się w ramach umowy do uwolnienia internowanych po wygaśnięciu obecnych rozkazów, -o ile nie uzyskano nowych ważnych informacji-, według naszej wiedzy nadal są oni przetrzymywani bez zarzutów i procesu – powiedziała Ann Harrison. – Uważamy, że Izrael odnowił co najmniej 30 decyzji administracyjnych i wydał co najmniej trzy nowe od czasu ustaleń, a wizyty rodzinne więźniów z Gazan jeszcze się nie zaczęły.
– Władze w Izraelu mają obowiązek chronić wszystkich – tak w Izraelu, jak i na Palestyńskich Terytoriach Okupowanych – od zagrożeń dla ich życia i zdrowia. Ale muszą to robić w sposób, który szanuje prawa człowieka – mówi Ann Harrison. – Izrael użył swojego systemu zatrzymań na mocy decyzji administracyjnej -wyjątkowego środka przewidzianego dla osób stwarzających ekstremalne i bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa – do deptania przez dziesięciolecia praw przysługujących więźniom. Jest to relikt, który należy porzucić.
Amnesty International walczy przeciwko nieograniczonemu czasowo przetrzymywaniu bez procesu sądowego na całym świecie. W ostatnich latach Amnesty International udokumentowała pełne przemocy systemy zatrzymań na mocy decyzji administracyjnej – i wezwała do zakończenia internowań – w krajach takich jak Sri Lanka, Egipt, Chiny oraz Indie (Dżammu i Kaszmir).
