Jury w składzie Max Cegielski, Draginja Nadaždin (dyrektorka Amnesty International), Lidia Ostałowska, Ewa Siedlecka i dr hab. Jacek Wasilewski podkreśliło w uzasadnieniu: “Oba teksty poruszają temat praw dzieci. Jednocześnie są to teksty wybitne. Stąd jury nie widziało innego wyboru, jak przyznać główną nagrodę im obu”.
Nagrodzone reportaże można przeczytać na stronie amnesty.org.pl. Oba teksty ukazały się w “Dużym Formacie” “Gazety Wyborczej”. Reportaż Justyny Kopińskiej Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie? ukazał się 10 kwietnia 2014, natomiast Bartosza Wielińskiego Jesteś nr. 71 10 lipca 2013.
Uroczysta gala wręczenia nagród odbyła się w piątek 17 października w Kinotece w ramach 30. Warszawskiego Festiwalu Filmowego przed dokumentem Dawid i ja. Autorzy otrzymali statuetki pióra okolonego drutem kolczastym z rąk Draginji Nadaždin. W uzasadnieniu przez nią odczytanym jury napisało na temat dwóch reportaży:
“Reportaż Bartosza Wielińskiego został doceniony za zaangażowanie dziennikarskie, ale również za walory literackie, które sprawiają, że przedstawiana historia zyskuje dodatkową moc. Autor dał głos osobom, które przez kilkadziesiąt lat od zakończenia II wojny światowej przechodziły gehennę w domach dziecka w Austrii. Wysłuchał ich i dał szansę na zrozumienie i uporanie się z własną traumą.
Reportaż Justyny Kopińskiej został doceniony za zaangażowanie dziennikarskie i za dotarcie do ważnego tematu, który poruszył opinię publiczną w Polsce. Reportaż ten nie tylko naświetlił sytuację maltretowania, torturowania i gwałcenia dzieci w Ośrodku Sióstr Boromeuszek, ale również wpłynął na nią. Sąd rozpatrzył sprawę siostry Bernadety, a w debacie publicznej wskazano na istnienie poważnej luki prawnej, która uniemożliwia efektywną kontrolą podobnych placówek. To wszystko pozwala mieć nadzieję na poprawę ochrony praw dzieci.
Nagrodzonym autorce i autorowi należą się najwyższe słowa uznania za wypełnienie misji dziennikarskiej, która pozwala chronić prawa człowieka.”
Pozostałym tekstom, nominowanym do nagrody, przyznano równorzędne wyróżnienia. Otrzymali je:
- Katarzyna Brejwo za reportaż Kiedy zabójca nalewa ci piwo (“Duży Format” “Gazeta Wyborcza”, 12 września 2013) opowiadający o losach kolumbijskich partyzantów i o trudnym procesie ich integracji ze społeczeństwem.
- Agata Kaźmierska za artykuł Efekt wojen dronów (“Rzeczpospolita”, 31 grudnia 2013), który opisuje, jakie skutki współczesne wojny mają na prawo międzynarodowe, na suwerenność państw i na przestrzeganie praw człowieka.
- Małgorzata Nocuń za artykuł Alim Kajtajew już nie wróci (“Tygodnik Powszechny”, 13 stycznia 2014), opisujący sytuację na Północnym Kaukazie tuż przed igrzyskami w Soczi, m.in. wymuszone zaginięcia.
– Wybór w tym roku był wyjątkowo trudny. Stąd aż 5 autorów i ich teksty nominowane do nagrody. Teksty te zasługują na największe pochwały – podkreśliła Draginja Nadaždin podczas gali.
W tegorocznym konkursie wzięło udział kilkadziesiąt tekstów z prasy i z Internatu opublikowanych od maja 2013 do kwietnia 2014. Były to najróżniejsze formy dziennikarskie – reportaże, wywiady, publicystyka. Tekstom pisanym do prasy codziennej towarzyszyły te z tygodników społeczno-politycznych, magazynów kulturalnych czy portali internetowych. Tematy podejmowane w tekstach obejmowały zarówno przypadki łamania praw człowieka w wielu państwach świata, jak również z zaangażowaniem opisywały sprawy w Polsce.
W poprzednich latach wśród zwycięzców Pióra Nadziei byli: Michał Majewski i Paweł Reszka, Natalia Bloch, Bartek Dobroch, Agnieszka Fiedorowicz, Andrzej Goszczyński, Magdalena Grzebałkowska, Małgorzata Kolińska-Dąbrowska, Krystyna Kurczab-Redlich, Katarzyna Kwiatkowska, Maria Kruczkowska, Tomasz Kwaśniewski, Joanna Podgórska, Ewa Siedlecka, Witold Szabłowski, Jacek Żakowski.