Rząd obiecał zrewidować liczbę zmarłych i rannych, dla których ubiega się o odszkodowanie, by zakończyć trwający od 10 listopada strajk głodowy pięciu kobiet.
– To wielkie zwycięstwo ocalałych z wycieku gazu w 1984 roku, ale kolejne pokolenia mieszkańców i mieszkanek Bhopalu wciąż będą cierpieć, ponieważ pozostawione 30 lat temu przez Union Carbide chemikalia wciąż przenikają do wód gruntowych – powiedziała Draginja Nadaždin, Dyrektorka Amnesty International Polska.
Kobiety, które prowadziły strajk głodowy i były wspierane przez 200 ocalałych oraz atywistów i aktywistki, zostały zaproszone na spotkanie z Ananthem Kumarem, Ministrem Przemysłu Chemicznego i Nawozów Sztucznych Indii.
Minister zgodził się zrewidować liczby, z których korzysta rząd w pozwie odszkodowawczym. Obiecał zrobić to 2 grudnia, tuż przed 30 rocznicą tragedii w Bhopalu. Obiecał także zapewnić, że ofiary, które nigdy nie otrzymały rekompensaty, otrzymają świadczenia, do których mają prawo.
– Cieszymy się z tego ważnego kroku rządu. Teraz Premier Narendra Modi musi zapewnić, że zobowiązania jego rządu będą respektowane – powiedziała Draginja Nadaždin.
– To byłby historyczny krok ku zapewnieniu sprawiedliwości społeczności Bhopalu.
Ofiary, aktywiści i ich międzynarodowi sympatycy, w tym Amnesty International, długo krytykowały rząd za mocne niedoszacowanie liczby zgonów i rannych przedstawione w pozwie przeciwko Union Carbide w 1989 roku.
Rząd stwierdził 5295 śmierci, 4902 przypadki trwałego inwalidztwa i 42 przypadki ciężkich obrażeń.
Według danych aktywistów i aktywistek miało miejsce 22 917 zgonów, 508 432 przypadki trwałego inwalidztwa i 33 781 przypadki ciężkich obrażeń.
Dow Chemicals, wielka amerykańska korporacja, w 2001 roku przejęła Union Carbide, ale odmówiła zmuszenia swej spółki zależnej do powrotu do Indii w celu zmierzenia się z gigantycznymi oskarżeniami o umyślne spowodowanie śmierci tysięcy ludzi.
Rząd USA powinien wspierać indyjskie starania o pociągnięcie Union Carbide do odpowiedzialności.
– Indyjskie działania powinny podziałać na Union Carbide i Dow Chemicals jak pobudka – dodała Draginja Nadaždin. – Historia Bhopalu nie zniknie i będzie prześladować Union Carbide i Dow Chemicals tak długo, aż sprawiedliwości nie stanie się zadość. Podobnie Indie muszą wreszcie oczyścić fabrykę w Bhopalu. Od 30 lat to plama na sumieniu kolejnych rządów. Działania mówią głośniej niż deklaracje.
