Aktualizacja z dnia 09.03.2015
Do 27 kwietnia wydłużono areszt dla tatarskiego aktywisty Rafisa Kaszapowa. Istnieją obawy o warunki bytowe w więzieniu. Według żony Kaszapowa jego stan zdrowia pogarsza się, mimo że zakończył on strajk głodowy.
Pilna akcja!
Rafis Kaszapow, dyrektor niezależnego Tatarskiego Centrum Publicznego w miejscowości Nabierieżnyje Czełny w Republice Tatarstanu, został aresztowany w swoim domu przez grupę dziesięciu nieumundurowanych, uzbrojonych mężczyzn o godz. 6 rano 28 grudnia 2014. Został przewieziony do Kazania, stolicy republiki, i umieszczony w areszcie nr 1 do czasu rozprawy. Komisja Śledcza Republiki Tatarstanu 28 grudnia wysłała na jego adres domowy zawiadomienie o rozpoczętym 27 grudnia dochodzeniu w sprawie “podżegania do nienawiści , wrogości i poniżania godności osoby ludzkiej”.
W decyzji z 30 grudnia, przekazanej adwokatowi Rafisa Kaszapowa, Komisja zawiadamia że oskarżenie przeciw niemu dotyczy czterech wpisów zamieszczonych na jego osobistym profilu w serwisie W Kontakcie (popularny rosyjski serwis społecznościowy). W treści tych wpisów Rafis Kaszapow ostro krytykował Prezydenta Putina i władze rosyjskie z uwagi na ich politykę wobec Ukrainy oraz potępiał prześladowania Tatarów Krymskich na terenie okupowanego Krymu. Komisja zawiadamia również, że na drodze szczegółowej analizy lingwistycznej ustaliła jakoby wpisy “posiadały wrogi ton i nawoływały do nienawiści”. Komisja nalegała również, aby obwinionego pozostawiono w areszcie, ponieważ nie posiada on stałego źródła dochodu, a na wolności mógłby “podjąć ponownie działalność przestępczą”. Aresztowanie aktywisty zostało zatwierdzone przez sąd 29 grudnia 2014.
Dnia 19 stycznia Rafis Kaszapow podjął strajk głodowy w proteście przeciw aresztowaniu i bezpodstawnemu oskarżeniu. Członek lokalnego komitetu monitorującego działania władz publicznych, który odwiedził zatrzymanego w areszcie, przekazał Amnesty że Rafis wymaga opieki medycznej oraz że poddawany był silnym naciskom ze strony wielu funkcjonariuszy.
Prosimy o pilne wysyłanie apeli w języku rosyjskim, angielskim lub własnym:
– Wzywających do niezwłocznego i bezwarunkowego uwolnienia Rafisa Kaszapowa, który został zatrzymany jedynie z powodu pokojowego korzystania z prawa do wolności słowa;
– Wzywających do zapewnienia mu w areszcie, w oczekiwaniu na uwolnienie, odpowiedniej opieki medycznej zgodnie z międzynarodowymi zasadami traktowania osadzonych;
– Wzywających do poszanowania wolności słowa na terytorium Federacji Rosyjskiej.
Przykładowy apel w języku rosyjskim do pobrania u dołu strony.
APELE PROSIMY WYSYŁAĆ DO DNIA 4 MARCA NA ADRES:
Kierownik Wydziału Dochodzeń
Komisja Śledcza Republiki Tatarstanu
Pawel Nikołajew
Bolshaya Krasnaya,39
Kazań 420015
Republika Tatarstanu
Federacja Rosyjska
Fax: +7 843 221 7405
E-mail: [email protected]
Zwrot grzecznościowy: Szanowny Panie Kierowniku / Dear Head of the Investigation Directorate
Przewodniczący Komisji Śledczej Federacji Rosyjskiej
Aleksandr Bastrykin
Tekniczeskij Perełok, d.2
Moskwa 105005
Federacja Rosyjska
Fax: +7 499 265 9077
Zwrot grzecznościowy: Szanowny Panie Przewodniczący / Dear Chairman
Z kopią na adres:
Kazań, areszt śledczy nr 1
Fax: +78 43 231 7326
oraz
Ambasada Federacji Rosyjskiej w Polsce
Belwederska 49
00-761 Warszawa
Fax: +48(22) 625 3016
e-mail: [email protected]
Informacje dodatkowe
Posty zamieszczane w mediach społecznościowych przez Rafisa Kaszapowa mieszczą się w granicach wolności słowa i nie stanowią nawoływania do nienawiści w rozumieniu międzynarodowego prawa praw człowieka, w tym również Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, którego Rosja jest stroną. Co więcej, jeśli nawet treść wpisów uznać za zniesławienie, zniesławienie nie jest przestępstwem ściganym z urzędu.
Amnesty International udokumentowała w ostatnim okresie wiele przypadków nękania aktywistów rosyjskich przez władze, w tym aresztowań za wyrażanie solidarności z Ukrainą oraz sprzeciwu wobec rosyjskiej okupacji i aneksji Krymu (patrz np.: UA 254/14 http://www.amnesty.org/en/library/info/EUR46/049/2014/en, UA 64/14 http://www.amnesty.org/en/library/info/EUR46/022/2014/en oraz raport Russian Federation: A right, not a crime: violations of the right to freedom of assembly in Russia, http://www.amnesty.org/en/library/info/EUR46/028/2014/en).
Rosyjska okupacja Krymu rozpoczęła się, gdy w wyniku wielu miesięcy protestów w Kijowie z urzędu Prezydenta Ukrainy usunięty został Wiktor Janukowycz. Nocą z 26 na 27 lutego budynki należące do władz lokalnych Krymu zostały zajęte przez grupy paramilitarne używające nazwy “siły samoobrony”. Wraz z członkami sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej podjęły one blokadę ukraińskich obiektów wojskowych na półwyspie, podczas gdy parlament Krymu dokonał wyboru nowych władz, głosując w obecności uzbrojonych grup. Zwołane na 16 marca “referendum” co do statusu Krymu i jego przyłączenia do Federacji Rosyjskiej zostało zbojkotowane przez przeciwników aneksji, podczas gdy wśród głosujących przeważyły głosy za. 18 marca grupa sprawująca de facto władzę na Krymie podpisała “traktat” z Moskwą o aneksji półwyspu przez Rosję.
Od tego czasu na Krymie wprowadzone zostały restrykcyjne przepisy rosyjskie, wykorzystane do tłumienia wolności stowarzyszeń, zgromadzeń i wolności słowa. Mieszkańcy zostali ogłoszeni obywatelami rosyjskimi. Osoby, które pragnęły zachować obywatelstwo ukraińskie musiały powiadomić o tym fakcie nowe władze.
Tatarzy Krymscy są grupą etniczną zamieszkującą półwysep. Wszyscy członkowie tej społeczności zostali w roku 1944 wysiedleni z Krymu do odległych rejonów Związku Radzieckiego. Ich powrót nie był możliwy aż do późnych lat 80-tych. Od początku okupacji rosyjskiej liczni Tatarzy Krymscy stali się ofiarami prześladowań ze strony obecnych władz, w tym arbitralnego ograniczania swobody podróżowania, wolności słowa, zgromadzeń i stowarzyszeń, w odwecie za publicznie wyrażane poglądy pro-ukraińskie. Dwaj najbardziej znani przywódcy społeczności Tatarów Krymskich, wieloletni obrońca praw człowieka Mustafa Dżemilew oraz aktywista Refat Czubarow, zostali przez sprawujących obecnie kontrolę nad Krymem zmuszeni do wyjazdu bez prawa powrotu. Pozostający na Krymie Tatarzy Krymscy stają się często ofiarami napaści ze strony uzbrojonych grup “samoobrony”. Nie podjęto ani jednego dochodzenia, mimo że wiele wypadków wymuszonych zaginięć jest dobrze udokumentowane. Gdy 3 marca Reszat Ametow podjął w pojedynkę protest przez budynkiem Rady Ministrów Krymu w stolicy region, Symferpolu, został zatrzymany przez trzech członków “samoobrony”. Jego zwłoki znaleziono dwa tygodnie później, ze śladami tortur. W tej sprawie formalnie podjęte zostało śledztwo, jednak nie poczyniło ono żadnych postępów.
(Patrz Ukraine: Harassment and violence against Crimean Tatars by state and non-state actors, http://www.amnesty.org/en/library/info/EUR50/023/2014/en).
