AI Index: EUR 46/044/2006
Stanisław Dmitriewski
Stanisław Dmitriewski jest dyrektorem wykonawczym Towarzystwa Przyjaźni Rosyjsko-Czeczeńskiej oraz redaktorem naczelnym gazety -Prawo zaszczita- (-Obrona praw-, gazeta poświęcona prawom człowieka) w Niżnym Nowogrodzie. W lutym 2006 roku został skazany za opublikowanie apeli nieżyjącego już lidera separatystów czeczeńskich Asłana Maschadowa i jego wysłannika Achmeda Zakajewa. Krytykowani oni rolę Moskwy w konflikcie czeczeńskim. Dmitriewski został skazany za -nawoływanie do nienawiści lub wrogości-. Amnesty International uważa jednak, że żaden z dwóch zamieszczonych w gazecie apeli nie nawoływał ani do wrogości, ani nienawiści, ani też do jakiejkolwiek formy przemocy.
Oksana Czełyszewa
Oksana Czełyszewa jest zastępcą dyrektora wykonawczego Towarzystwa Przyjaźni Rosyjsko-Czeczeńskiej, a także wydawcą w Rosyjsko-Czeczeńskiej Agencji Informacyjnej i gazecie -Prawo zaszczita-. Wraz ze Stanisławem Dmitriewskim padła ofiarą nękania i nadużyć. W ostatnich latach w jej rodzinnym Niżnym Nowogrodzie kolportowano ulotki, w których obrońców praw człowieka nazywano -zdrajcami- i pomocnikami -terrorystów-. Milicja rozpoczęła dochodzenie w sprawie ulotek, ale nie odnalazła winnych.
Andriej Babicki
W styczniu 2000 roku w Czeczenii rosyjskie władze wojskowe miały aresztować Andrieja Babickiego, korespondenta Radia Swoboda. Po tygodniach spekulacji na temat jego miejsca pobytu i tego, czy w ogóle żyje; Babicki objawił się 25 lutego 2000 roku w Dagestanie (Federacja Rosyjska). Zwolniono go po interwencji Władimira Putina pełniącego wówczas obowiązki prezydenta. Babicki powiedział Amnesty International, że w areszcie widział, jak funkcjonariusze rosyjskich służb bezpieczeństwa torturują i brutalnie traktują zatrzymanych. AI obawia się, że aresztowanie Babickiego było próbą uciszenia go. Jego relacje z rosyjskich ataków na ludność cywilną podczas trwającego w Czeczenii konfliktu miały rosyjskich wojskowych doprowadzić do wściekłości, tak że oskarżyli go o pro-czeczeńskość.
Łarysa Judina
Łarysa Judina była wydawcą gazety -Sowieckaja Kałmykia Siegodnia-. 8 czerwca 1998 roku na przedmieściach Elisty, stolicy rosyjskiej republiki Kałmucji, znaleziono jej ciało. Miała wiele zadanych nożem ran i pękniętą czaszkę. Członkowie liberalnej partii Jabłoko, do której należała Judina, a także inni członkowie opozycji i obrońcy praw człowieka utrzymywali, że to morderstwo miało podłoże polityczne. Łarysa Judina często krytykowała prezydenta Kałmucji Kirsana Iliumżinowa, zarzucając mu w swoich artykułach korupcję.
Tłumaczenie: Małgorzata Lamperska