Liderzy państw zebrani w Gleneagles są świadomi, że jeśli nie zaangażują się znacznie w walkę z ubóstwem, będą zmuszeni ponieść za to odpowiedzialność. Wierzę, że to co niesie ze sobą spotkanie G8, wysyła także jednoznaczny sygnał do wszystkich rządów – dla zapewnienia ludziom na całym świecie lepszego życia. respektowanie praw człowieka jest tak samo kluczowe jak zmniejszanie biedy.
W czasie gdy odbywały się koncerty Live8, centralny Londyn był gospodarzem ogromnego marszu Gay Pride, naszego coroczne święta lesbijek, gejów i biseksualistów, ludzi żyjących “out and proud”. Jest wiele miejsc na świecie, gdzie święta takie jak te nie mogły mieć miejsca, bo podstawowe prawa człowieka nie są respektowane. Tylko z powodu swojej seksualności ludzi spotykają pogróżki, ataki, oskarżenia. W wielu przypadkach istnieje nawet możliwość egzekucji.
Amnesty International ustaliła, że ok. 80 krajów ciągle posiada prawo kryminalizujące dobrowolny związek seksualny pomiędzy dorosłymi osobami tej samej płci. W niektórych państwach takie prawo jest zawzięcie egzekwowane.
Dla przykład, ostatnio w Arabii Saudyjskiej czterech mężczyzn zostało skazanych na 2 000 batów i 2 lata pozbawienia wolności za uczestnictwo w “gejowskim ślubie”. Setka mężczyzn, którzy także brali udział w tym zdarzeniu, została zatrzymana, a każdy z nich skazany na 200 batów. Przeciętnie, ciało ludzkie nie może znieść chłosty dłuższej niż 50 batów, dlatego kara była wymierzana po 50 batów co dwa tygodnie. Takie kary ciągle mogą mieć miejsce
Artykuł 76. jamajskiej ustawy o przestępstwach przeciwko osobie za “odrażające przestępstwo pederastii” ustala karę do 10 lat więzienia z ciężką pracą. Jamajka jest pełna agresji związanej z homofobią – bójek wśród tłumów ludzi, gwałtów, tortur czy nawet morderstw, Homoseksualista, który decyduje się na ujawnienie swojej orientacji rodzinie czy społeczności, jest narażony na poważne ryzyko.
Kilkorgu mężczyznom z Jamajki udzielono azylu w Wielkiej Brytanii, bo władze dostrzegły jak będą ryzykować wracając do ojczyzny. Często celami ataków są działacze walczący o prawa homoseksualistów. Brian Williamson jest jednym z założycieli pierwszej na Jamajce organizacji broniącą praw osób homoseksualnych “The Jamaica Forum for Lesbians, All-sexuals and Gays”, powstałej w 1998 r.
Ten odważny działacz nagłaśniał problemy homoseksualistów w radiu i w telewizji, z determinacją bronił ich praw i wzywał do tolerancji, Rok temu został brutalnie zamordowany w swoim własnym domu.
Obok tych ekstremalnych przypadków łamania praw człowieka, w dziesiątkach krajów na porządku dziennym jest odmawianie homoseksualistom ich podstawowych praw: prawa do zgromadzania się i stowarzyszania, wolności wypowiedzi, prawa do życia, wolności i bezpieczeństwa swej osoby, prawa do nauki.
W Namibii nawet w szkołach, w miejscu, gdzie tolerancja i zrozumienie powinny być szczególnie promowane, dzieci i młodzież z powodu swej seksualności permanentnie doświadczają dyskryminacji i znieważania ze strony studentów i nauczycieli. Taka sytuacja jest dla wielu nie do zniesienia. Zmuszeni są opuścić szkołę, zrzekając się tym samym swojego prawa do nauki. Nie zbyt zaskakuje fakt, że atmosfera nienawiści nasiliła się, kiedy były prezydent Nujoma złożył następującą deklarację: “Homoseksualizm zasługuje na surową pogardę ze strony obywateli Namibii i powinien być kompletnie wykorzeniony”. W swoich poglądach nie jest odosobniony. Prezydent Ugandy Museveni otwarcie wypowiada się przeciwko homoseksualizmowi: “Zobowiązałem Departament Dochodzeń Kryminalnych do ścigania homoseksualistów, zamykania ich i stawiania im zarzutów”.
Wielu polityków, od Afryki do Azji i Ameryki Łacińskiej, proklamuje, że homoseksualizm “nie jest częścią kultury”, jest “importowaną europejską perwersją”, która powinna być wytępiona. “Ci, którzy chcą kontynuować zachowania homoseksualne, muszą spakować się i wrócić do Europy”, jak ujął to prezydent Nujoma.
W Kolumbii wojsko i grupy paramilitarne robią biznes na atakowaniu osób homoseksualnych, na robieniu “społecznych czystek” jako części obywatelskiego utrzymywania porządku.
W związku z tymi codziennymi naruszeniami prawa i dyskryminacją, podważona zostaje świetna praca wykonana na rzecz zwalczania epidemii HIV/AIDS Na przykład w Ugandzie stacja radiowa została ostatnio ukarana grzywną 1,000 dolarów za nadawanie talk-show, w który działacze – obrońcy praw mniejszości seksualnych dyskutowali o potrzebie udostępnienia pomocy, związanej ze zwalczaniem HIV/AIDS, mężczyznom uprawiającym seks z mężczyznami.
To tylko kilka obrazów pokazujących dyskryminację, z którą współcześnie spotykają się geje i lesbijki na całym świecie. Musimy rzucić światło na zachowania naruszające prawa człowieka. Organizacja Amnesty International i jej członkowie robią to. Między innymi dlatego zostałem przyjacielem tej organizacji.
Często słyszymy, że rząd Wielkiej Brytanii jest zaangażowany w promowanie oraz ochronę praw człowieka na całym świecie, a szacunek dla praw człowieka jest warunkiem w wielu zagranicznych relacjach.
Chcę, żeby nasz rząd, który przewodniczy wielu pozytywnym dla homoseksualistów zmianom tutaj w Wielkiej Brytanii, zapewnił, że koniec brutalnego łamania podstawowych praw człowieka osób homoseksualnych na całym świecie, będzie ważną kwestią w jego stosunkach dyplomatycznych z innymi krajami.
Mocno wierzę, że jeżeli tysiące z nas przestanie patrzeć z boku i stać w milczeniu będziemy mieli wpływ na to, co robią i mówią politycy. Najzwyklejsza siła wielu osób, ostatecznie pomoże tym, którzy cierpią na całym świecie z powodu wielkiej biedy i wielkich uprzedzeń.
“The Observer”, niedziela, 3 lipca 2005