Prawa człowieka są prawami powszechnymi. Tymczasem na całym świecie lesbijki, geje, osoby biseksualne i transpłciowe stykają się z pogwałceniem tych praw. Obowiązkiem Komisji, obowiązkiem systemu ochrony praw człowieka, wypracowanego przez Narody Zjednoczone, jest potwierdzić zasadę powszechności praw człowieka poprzez zapewnienie, że każda osoba będzie mogła cieszyć się wolnością od dyskryminacji, a także poprzez potępienie naruszeń praw człowieka związanych z orientacją seksualną lub tożsamością płciową.
Historia uczy, że uprzedzenia wielokrotnie rozpalano i pobudzano z powodów politycznych. Cechy, takie jak kolor skóry, wyznanie, płeć, tożsamość płciowa i orientacja seksualna były i bywają do dziś wykorzystywane do tego, aby odmawiać pewnym osobom prawa do bycia pełnoprawnymi członkami rodziny ludzkiej.
Tożsamość każdej ludzkiej istoty jest złożona: nie można sprowadzać jej do jednego tylko czynnika czy atrybutu. Stygmatyzacja i uprzedzenia, wiążące się z orientacją seksualną i tożsamością płciową sprawiają, że te właśnie cechy stają się podstawą do poważnych pogwałceń praw człowieka. W retoryce nienawiści część ludzkości przedstawiana jest jako „mniej niż ludzie”. Odmawianie komuś człowieczeństwa to pierwszy krok na drodze do stosowania przemocy – do arbitralnych aresztowań, tortur i zabójstw, do przemocy ze strony rodzin, społeczeństwa, rządów.
Międzynarodowy system ochrony praw gwarantuje każdemu wolność od dyskryminacji z powodu orientacji seksualnej. W 1994 roku Komitet Praw Człowieka potwierdził, że klauzula Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych zakazująca jakiejkolwiek dyskryminacji dotyczy także dyskryminacji ze względu na orientację seksualną. Komitet Praw Ekonomicznych, Socjalnych i Kulturalnych wielokrotnie zwracał uwagę na wpływ, jaki ma dyskryminacja ze względu na orientację seksualną na przestrzeganie podstawowych praw. Wszystkie ciała traktatowe ONZ notują pogwałcenia praw człowieka ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową. Specjalni Sprawozdawcy często ujmowali takie przypadki w raportach.
Zagadnienie orientacji seksualnej i dyskryminacji było rozważane podczas wielu konferencji organizowanych przez ONZ – na przykład podczas Międzynarodowej Konferencji do spraw Ludności i Rozwoju oraz Czwartej Światowej Konferencji w sprawach Kobiet w Pekinie. W miarę, jak przybywa dokumentacji i rośnie nasza wiedza na temat przemocy i innych form dyskryminacji związanych z orientacją seksualną lub tożsamością płciową, coraz wyraźniejsze staje się poparcie dla dokonania rozstrzygnięć w tej kwestii. Amnesty International i Human Rights Watch razem z działaczami lokalnymi i organizacjami na całym świecie wielokrotnie zwracały uwagę rządów na pogwałcenia praw człowieka wobec lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych.
Komisja powinna zająć w tej kwestii jednoznaczne stanowisko. Jeśli Komisja nie potwierdzi zasady powszechności praw człowieka, jeśli nie zdecyduje się nawet na rozważenie problemu dyskryminacji ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową – zawiedzie miliony osób na całym świecie i nie wypełni swoich zobowiązań polegających na wspieraniu idei praw człowieka.
Oczekujemy od członków Komisji i od wszystkich obecnych państw, że zabiorą w tej sprawie głos i zaświadczą, że niedopuszczalne jest czynienie wyjątków w powszechnej ochronie praw człowieka, że potępią pogwałcenia praw człowieka ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową. Oczekujemy, że prawa człowieka będą przestrzegane, respektowane i chronione powszechnie, bez jakiejkolwiek dyskryminacji.