Pakhshan Azizi, kurdyjskiej działaczce humanitarnej i aktywistce społeczeństwa obywatelskiego, grozi egzekucja. Wyrok poprzedził rażąco niesprawiedliwy proces przed Sądem Rewolucyjnym w Iranie. Pakhshan została skazana na śmierć wyłącznie za swoją pokojową działalność na rzecz wysiedlonych kobiet i dzieci w północno-wschodniej Syrii. 

4 sierpnia 2023 r. agenci Ministerstwa Wywiadu zabrali Pakhshan Azizi z domu rodzinnego w Teheranie, a następnie odmówili ujawnienia rodzinie miejsca jej pobytu. Agenci przewieźli Pakhshan do więzienia Evin i przetrzymywali ją w celi w odosobnieniu przez pięć miesięcy, bez dostępu do prawnika ani kontaktu z bliskimi. W tym czasie Pakhshan Azizi była poddawana torturom i innym formom złego traktowania. Agenci wielokrotnie mówili jej, że „nie ma prawa żyć” i grozili jej egzekucją podczas przesłuchań.  

Pomimo trudnych warunków w więzieniu, Pakhshan nie porzuciła swojej działalności humanitarnej. W maju 2024 r. podjęła strajk głodowy, aby zaprotestować przeciwko przeniesieniu kurdyjskiej aktywistki Verisheh (Wrisha) Moradi z oddziału kobiecego więzienia Evin do sekcji 209. Z kolei we wrześniu Pakhshan wraz z innymi zatrzymanymi osobami protestowała przeciwko nasileniu stosowania kary śmierci przez irańskie władze. Jej niezłomna postawa zasługuje na uznanie i podziw, a nie karę pozbawienia wolności i groźbę egzekucji.  

Proces Pakhshan, który odbył się podczas dwóch sesji 28 maja i 16 czerwca 2024 r., był rażąco niesprawiedliwy. Odmówiono jej odpowiedniego czasu na przygotowanie obrony. Pozwolono tylko na kilka rozmów telefonicznych prawnikami na około trzy tygodnie przed rozpoczęciem procesu. W uzasadnieniu wyroku jako “dowód” przeciwko niej uwzględniono aresztowanie Pakhshan z 2009 roku, kiedy sprzeciwiła się egzekucji irańskiego Kurda. Kolejnym argumentem sądu było stwierdzenie, że Pakhshan wspierała rodziny osób bezprawnie zabitych podczas ogólnokrajowych protestów w 2022 roku. 

W następstwie protestów pod hasłem „Kobieta Życie Wolność” irańskie władze zintensyfikowały stosowanie kary śmierci, żeby zaszczepić strach wśród obywateli i obywatelek. Kara śmierci zaczęła być stosowana częściej zwłaszcza wobec uciskanych mniejszości etnicznych, w tym Beludżów i Kurdów. Mniejszości te spotykają się z powszechną dyskryminacją, która ogranicza ich dostęp do edukacji, zatrudnienia, odpowiednich warunków mieszkaniowych i stanowisk politycznych. 

Wezwij do wstrzymania wszelkich planów egzekucji Pakhshan Azizi! Domagaj się razem z nami uchylenia wyroku skazującego oraz natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia jej. Pakhshan jest przetrzymywana wyłącznie za pokojową działalność humanitarną i niezłomną postawę w obronie praw człowieka – jest więźniarką sumienia.