WYDARZENIA
Amnesty na festiwalach muzycznych
W tym roku nie zabraknie aktywistów i aktywistek Amnesty na letnich festiwalach muzycznych. Już od 2 lipca jesteśmy na Open’er Festival w Gdynii (2-5 lipca) – szukajcie nas w strefie NGO. Natomiast 11 lipca na Sonisphere Festival w Warszawie znajdziecie nas na Stadionie Narodowym. Będziemy zbierać podpisy pod petycjami w naszych dwóch kampaniach: STOP TORTUROM – domagając się sprawiedliwości dla ofiar tortur; oraz S.O.S. Europo! – domagając się ochrony praw migrantów i uchodźców na granicach Europy.
Azerbejdżan 2014. Kraj szklanych domów, Warszawa, MiTo, 7-13.07
Szklane domy w Azerbejdżanie? Prezentowana w Galerii MiTo wystawa nie może nie budzić skojarzeń ze Stefanem Żeromskim. Nowoczesna architektura miała być dla Żeromskiego synonimem postępu, który wyrwie najbiedniejsze osoby z pułapki ubóstwa. Czy za fasadami nowoczesnych azerskich budynków kryją się tak piękne marzenia? A może monumentalna architektura finansowana ze sprzedaży ropy ma legitymizować autorytarny styl rządów?
SLOW FUTURE, Warszawa, CSW, do 14.09
Pozytywistyczne hasło ciągłego postępu, rozwoju, który rozwiąże wszystkie społeczne problemy, w XX wieku na dobre opanowało umysły polityków. Niezależnie od tego czy postęp ten miał dokonywać się w pięcioletnich planach, czy stymulowany był “niewidzialną ręką rynku” – zapładniał wyobraźnię i był miarą sukcesu kolejnych rządów. Ostatni kryzys gospodarczy obnażył globalny wyzysk i pułapki kryjące się za taką motywacją. Kurator wystawy proponuje zrobić krok w bok – sięga do teorii postwzrostu, by pokazać artystów mających inne punkty odniesienia. “Ograniczenie konsumpcji wcale nie wymaga od nikogo wyrzeczeń i obniżenia jakości życia. Wystarczy na większą skalę korzystać z alternatywnych środków i metod, takich jak recykling, ekologiczny transport, adaptowanie pustostanów na mieszkania, wreszcie – angażować lokalne organizacje w procesy decyzyjne dotyczące zmian w obrębie przestrzeni publicznej” – zapewnia.
FILM
Rękopisy nie płoną, reż. Mohammad Rasoulof
Nagradzany na festiwalu Cannes niezależny irański reżyser snuje smutną opowieść o kulisach pracy tajnych służb w tym kraju. Kasra, pisarz i były więzień polityczny, podejmuje z nimi niebezpieczną grę, która ma doprowadzić do pozwolenia na wyjazd z kraju jej córki. Czy służby, które mają zbyt wiele do stracenia, pozwolą na to? W Teheranie Rasoulofa zło jest powszechne i banalne – wymieszane z prozą życia ludzi, którzy wykonują swą okrutną pracę. Zrealizowany nielegalnie film nabiera przerażającej realności na koniec. Reżyser rezygnuje z podania listy realizatorów, by ich chronić.
ON-LINE
Moje prawa a ciało człowieka
W ramach kampanii Moje prawa a ciało człowieka japońska artystka Hikaru Cho przygotowała dla nas niezwykłe obrazy malowane na ludzkiej skórze. Zobaczcie pięć praw, których nikt nie powinien nam odbierać. Poniżej dosłownie wcielone prawo do wyboru partnera:
TEATR
Golgota picnic
O tym spektaklu po prostu musimy napisać. Musimy, bo stał się on emblematem debaty o granicach wypowiedzi artystycznej i źródłem sprzeciwu wobec prób wprowadzenia cenzury prewencyjnej. Dość metaforyczne i liryczne de facto przedstawienie o komercjalizacji naszego życia, także religijnego, dołączyło do serii odwołanych spektakli, pokazów filmowych i wykładów. Rodzi się refleksja, że w demokratycznym państwie prawa powinno znaleźć się miejsce do wypowiadania każdej pokojowej opinii, a zadaniem władz jest zapewnienie do tego warunków. Od tego zależy pluralizm naszego społeczeństwa i możliwość dialogu bez dyskryminacji. Przeczytajcie komentarz naszego kolegi na amnestyjnym blogu >>>
KSIĄŻKA
Sylwia Szwed, Mundra, Wyd. Czarne
Dziewięć rozmów z położnymi. Kobietami z różnych pokoleń, o różnym światopoglądzie i doświadczeniach. Z rozmów z nimi wyłania się obraz przeobrażeń, jakie w opiece okołoporodowej nastąpiły przez ostatnie dziesięciolecia. Od arogancji w szpitalu po medykalizację ciąży i ideologiczną opresyjność niektórych instytucji. Pod rozwagę w kontekście kampanii Moje ciało a prawa człowieka.