Organizacja stwierdziła, iż -ten proces nigdy nie powinien mieć miejsca-.
Mężczyźni, którzy są uwięzieni od czasu aresztowania w listopadzie 2001 roku, zostali oskarżeni o -notoryczną rozpustę-. Przedstawiciel Amnesty International był obecny podczas ich rozprawy końcowej, jaka odbyła się 3 lutego 2002 roku przed Sądem ds. Wykroczeń w Kairze w dzielnicy Bulaq Dakrur, kiedy został wydany wyrok. Podczas tej rozprawy obserwator Amnesty International miał możliwość porozmawiania z częścią oskarżonych, którzy zeznali, iż podczas zatrzymania byli maltretowani, między innymi poprzez zawieszanie za nadgarstki oraz bicie kijem.
Organizacja kontynuuje: -w Egipcie geje – lub osoby postrzegane jako geje – stoją przed realną i stałą groźbą aresztowania wyłącznie za to kim są-. W egipskich więzieniach obecnie są przetrzymywane dziesiątki mężczyzn wyłącznie ze względu na ich faktyczną lub domniemaną orientację seksualną.
Geje w Egipcie stoją również przed niekończącym się ryzykiem stosowania tortur na posterunkach policji i więzieniach.
Organizacja kontynuuje: -władze egipskie muszą dać jasny sygnał, iż tortury i maltretowanie nie może być tolerowane oraz, iż wszystkie przypadki takowych zostaną właściwie zbadane, a osoby odpowiedzialne staną przed obliczem wymiaru sprawiedliwości-.
Praktyka stosowania tortur i maltretowania w centrach zatrzymań jest w całym kraju powszechna i masowa. Ofiary wywodzą się ze wszystkich środowisk łącznie z kobietami i dziećmi, a ci, którzy są marginalizowani przez społeczeństwo są szczególnie narażeni.
Sprawa ta pasuje do wzoru aresztowań i zatrzymań mężczyzn za ich rzekomą orientację seksualną. Tylko w zeszłym tygodniu kolejnych pięciu mężczyzn zostało skazanych na maksymalny wyrok 3 lat więzienia na podstawie podobnych zarzutów.
Mężczyźni ci zostali aresztowani, łącznie z trzema innymi, w lutym 2002 i początkowo byli przetrzymywani na posterunku policji w Damanhour.
Mężczyźni zostali zmuszeni do poddania się badaniom lekarskim, przeprowadzonym w celu ustalenia czy oskarżeni uprawiali sex analny. Takie badania formą okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania.
Tło zdarzeń
Zarzut -notorycznej rozpusty- na podstawie Ustawy nr 10 z 1961 o zwalczaniu prostytucji jest często używany w Egipcie do kryminalizacji dobrowolnych stosunków homoseksualnych.
W listopadzie 2001 dwudziestu trzech mężczyzn zostało skazanych przez Specjalny Państwowy Trybunał Bezpieczeństwa ds. Wykroczeń w Kairze na kary więzienia od jednego do pięciu lat. Dwudziestu jeden mężczyzn zostało skazanych za -notoryczną rozpustę-, następny za -obrazę religii-, kolejny za oba te zarzuty łącznie. Amnesty International uznała 22 z 23 mężczyzn za więźniów sumienia. (patrz: Amnesty International: Egipt Tortury i kary więzienia ze względu na faktyczną lub domniemaną orientację seksualną, grudzień 2001 – [AI Index: MDE 13/033/2001])
Prawo do wolności od dyskryminacji ze względu na płeć, włączając w to orientację seksualną jest zagwarantowane przed traktaty międzynarodowe, takie jak Międzynarodowy Pakt Praw Społecznych i Obywatelskich, którego Egipt jest stroną.