AMR 34/017/2005 |
|
Mimo wstępnego dochodzenia osoby odpowiedzialne za zabójstwo Marii Isabel wciąż są na wolności.
-Brak właściwego śledztwa i wyroków w przypadkach zabójstw kobiet i dziewcząt w Gwatemali daje do zrozumienia, że przemoc wobec kobiet jest w tym kraju akceptowana. Gwatemalskie władze muszą to zmienić poprzez zagwarantowanie śledztw i wymierzania sprawiedliwości w przypadkach morderstw, takich jak na Marii Isabel, o ile podjęte zobowiązania co do zapobiegania przemocy wobec kobiet mają mieć jakąś prawdziwą wartość- stwierdziła dziś Amnesty International, publikując nowy raport o zabójstwach kobiet i dziewcząt w Gwatemali.
Według władz gwatemalskich w latach 2001-2004 zamordowano 1188 kobiet i dziewcząt. Wiele ofiar zabito w szczególnie brutalny sposób. Istnieją dowody, które sugerują, że przemoc seksualna, a w szczególności gwałt, charakteryzuje wiele zabójstw, ale często pomija się ten fakt w oficjalnych protokołach. W niektórych przypadkach ciała były okaleczone i zniekształcone w sposób kojarzony z zabójstwami, dokonanymi podczas wewnętrznego konfliktu zbrojnego.
Do tej pory, według Biura Rzecznika Praw Człowieka, tylko w 9% przypadków wszczęto śledztwo.
-Prawdziwy wymiar zabójstw kobiet w Gwatemali pozostaje nieznany, co podkreśla brak uwagi, jaką powinny poświęcić tej sprawie gwatemalskie władze. Gwałt i inne przestępstwa na tle seksualnym są często niemal niewidoczne ze względu na brak wiarygodnych statystyk o liczbach i okolicznościach zabójstw kobiet- oświadczyło Amnesty International.
Większość kobiet była gospodyniami domowymi, studentkami lub pracowały zawodowo. Wiele pochodziło z ubogich sektorów społecznych, pracowało w nisko płatnych zawodach jako robotnice domowe, w sklepach lub fabrykach. Niektóre były robotnicami imigracyjnymi z sąsiadujących krajów Ameryki Środkowej, inne to członkinie lub byłe członkinie gangów młodzieżowych i prostytutki. Większość z nich miała od 13 do 40 lat.
Większość morderstw miała miejsce w rejonach miejskich, które w ostatnich latach doświadczyły również dramatycznego wzrostu w liczbie brutalnych przestępstw, co często miało związek z przestępczością zorganizowaną lub działalnością ulicznych gangów młodzieżowych, zwanych -maras-.
Raport Amnesty International podkreśla, jak ważną kwestią w kryzysie praw człowieka, z jakim zmagają się kobiety w tym kraju, jest dyskryminacja, która charakteryzuje nawet odpowiedź władz na ten problem.
Fakt, że niektórzy urzędnicy państwowi mówią o ofiarach jak o członkiniach gangów lub prostytutkach, pokazuje dużą dozę dyskryminacji wobec ofiar i ich rodzin. Takie nastawienie wywiera często wpływ na sposób, w jaki prowadzone jest dochodzenie i dokumentacja w tych sprawach lub właściwie na to, czy w ogóle są one prowadzone.
-Bezczynność władz i ich zadowolenie, płynące z tego faktu, wzmogło cierpienie rodzin, których wnioski o przeprowadzenie właściwego śledztwa kryminalnego często pomijane były milczeniem-.
Urzędy prowadzące śledztwa orzekły, że 40% spraw jest po prostu archiwizowanych. Brak szkolenia pod względem technik śledczych – łącznie z zaniechaniem zabezpieczania miejsca zbrodni lub zebrania potrzebnego materiału dowodowego lub sądowego oraz zaniechanie poszukiwania możliwych ważnych dowodów – brak zasobów technicznych oraz brak koordynacji i współpracy między instytucjami państwowymi oznacza, że wiele spraw nie przekroczyło początkowego etapu dochodzenia.
W 11-stą rocznicę przyjęcia Międzyamerykańskiej Konwencji o Zapobieganiu, Karaniu i Zwalczaniu Przemocy Wobec Kobiet (-Convention of Belém do Pará-), Amnesty International wzywa rząd Gwatemali, aby:
- Publicznie potępił uprowadzenia i zabójstwa kobiet i dziewcząt.
- Przeprowadził natychmiastowe, skoordynowane, pełne i skuteczne śledztwa we wszystkich sprawach o uprowadzenie i zabójstwo kobiet i dziewcząt w Gwatemali oraz przywiódł osoby odpowiedzialne przed oblicze sprawiedliwości;
- Wzmocnił i ulepszył koordynację i przydział funduszy wszystkim instytucjom państwowym, zajmujących się przemocą wobec kobiet – zwłaszcza dla Biura Ministerstwa Publicznego Prokuratora Specjalnego od Przestępstw wobec Kobiet
- Wystosował i wcielił w życie odpowiednie programy ostrzegawcze i ochronne w celu zapobiegania uprowadzeniom i zabójstwom kobiet.
Pełna wersja raportu: -Guatemala: no protection, no justice: killings of women in Guatemala- pod adresem: http://web.amnesty.org/library/index/ENGAMR340172005