AI Index: EUR 41/013/2002 (Public)
Komisja, która przeanalizowała czwarty okresowy raport rządu hiszpańskiego dotyczący wdrażania postanowień Konwencji przeciwko Torturom i innemu Okrutnemu, Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu i Karaniu, wyraziła swoje szczególne obawy o przypadki gwałtów oraz molestowania seksualnego, znęcania się nad dziećmi pozbawionymi opieki podczas procedur wydalania oraz inne przypadki znęcania się nad imigrantami.
Zauważając, że Hiszpania stała się ważnym punktem wejściowym do Europy dla imigrantów, Komisja namawia władze aby zawarły „dyskryminację w każdej postaci” pomiędzy postanowieniami definiującymi tortury w hiszpańskim kodeksie karnym. Komisja wyraziła także swoją „głęboką obawę” o to, że ludzie mogą być izolowani poprzez zatrzymanie aż do pięciu dni. Świadoma trudności rządu w obliczu „poważnych i częstych przypadków przestępczej przemocy oraz terroryzmu”, Komisja oświadczyła, że tortury oraz znęcanie się były ułatwiane przez zatajanie tego rodzaju spraw.
Komisja zwraca także uwagę na zbyt długi czas trwania dochodzeń w sprawie zarzutów o torturowanie i znęcanie się, niechęć rządu do inicjowania dyscyplinarnych postępowań prawnych przeciwko oficerom, oraz na złe warunki jakie narażeni byli uwięzieni.
Amnesty International popiera zalecenia Komisji ds. walki z torturami dotyczące tego, że przesłuchania policyjne powinny być nagrywane na taśmach video jako zarówno środek ochrony zatrzymanych jak i oficerów, którzy mogliby zostać niesłusznie oskarżeni o znęcanie się i tortury; utajniane dotychczas badania lekarskie zatrzymanych powinny być prowadzone wspólnie przez lekarza sadowego oraz przez lekarza obdarzonego zaufaniem zatrzymanych; dyscyplinarne postępowania dotyczące publicznych urzędników oskarżonych o tortury lub znęcanie się powinny być inicjowane bez względu na status postępowań sądowych przeciwko oskarżonym policjantom
„Niestety stwierdzenie rządu hiszpańskiego we wspominanym raporcie skierowanym do Komisji ds. walki z torturami jakoby przypadki tortur oraz znęcania się były „bardzo odosobnione” w Hiszpanii jest dalekie od prawdy”, donosi Amnesty International. Organizacja opisała wiele szczegółowych zarzutów torturowania i znęcania się, z których duża liczba dotyczy przypadków policyjnych kontroli tożsamości o podłożu rasowym.
W instruktażu, który został przedłożony Komisji, Amnesty International zwraca także uwagę, że gwałt oraz poważny napad na tle seksualnym popełniony przez lub za zgodą lub przystaniem publicznych urzędników powinien zawsze być traktowany jako rodzaj tortury oraz zwraca także uwagę, że definicja tortury w hiszpańskim kodeksie karnym powinna zostać rozszerzona tak aby była spójna z Konwencją, która zakazuje popełniania takich czynów bez względu na przyczynę i rodzaj dyskryminacji, na której została ona oparta.
Amnesty International namawiała władze hiszpańskie do wprowadzenia surowych i ścisłych zasad rejestracji, przenoszenia oraz aresztu zatrzymanych przez państwowych urzędników w celu ochrony zatrzymanych przed karygodnym działaniem oficerów policji lub straży cywilnej; oraz zainicjowania czynnej polityki zatrudniania kobiet w służbie policyjnej lub straży cywilnej do nadzorowania zatrzymanych kobiet .
Organizacja skorzystała także z okazji aby wyrazić zadowolenie z ostatnich doniesień jakoby wydalenia oraz znęcanie się na zagranicznych dzieciach pozbawionych opieki zmniejszyło się w ostatnich miesiącach. „Jednakże będziemy kontynuować nasze dochodzenia w prawach zarzutów o znęcanie się, włączając przypadki napastowania, w kilku schroniskach dla bezdomnych dzieci” stwierdziła Amnesty International.
Tło historyczne
Amnesty International wielokrotnie namawiała władze hiszpańskie do zastosowania się do międzynarodowych standardów dotyczących opieki i ochrony zagranicznych dzieci pozbawionych opieki – szczególnie zważywszy na ostatnie zarzuty o znęcanie się oraz bezprawne wydalenie marokańskich dzieci w miastach Ceuta i Melilla.
W kwietniu 2002 roku organizacja opublikowała doniesienie o torturach oraz znęcaniu się o podłożu rasowym przez urzędników państwowych. Raport ten, „Kryzys tożsamości” („Crisis of identity”) jest dostępny na stronie internetowej o adresie: http://www.web.amnesty.org/ai.nsf/index/eur410012002