Stosowanie tortur w Pendżabie jest rezultatem utrzymywania atmosfery bezkarności w systemie sprawiedliwości, która powstała w okresie walk w tym stanie.
Według Amnesty International jeżeli sytuacja się nie zmieni, w szczególności zaś procedury i postawy ułatwiające maltretowanie i znęcanie się, przemoc będzie powszechnie stosowana przez strażników w tym stanie.
W swoim nowym raporcie -Indie: przerwać krąg bezkarności i tortur w Pendżabie- Amnesty International pokazuje, że obecna skala stosowania tortur w tym indyjskim stanie wynika między innymi z bezkarności w przypadku wcześniejszych poważnych nadużyć.
Amnesty International stwierdza, że trzeba jak najszybciej przerwać to -błędne koło- bezkarności. Ponadto w końcowej części swego raportu podaje propozycję działań, które mogą pomóc w osiągnięciu tego celu.
Walki z uzbrojoną opozycją zakończyły się już dziesięć lat temu czego rezultatem był między innymi wyraźny spadek liczby łamania praw człowieka. Jednakże tysiące rodzin wciąż czeka na jakiekolwiek wieści o swoich bliskich którzy -zaginęli- w czasie walk zbrojnych.
Według Amnesty International dopóki rodziny te nie -otrzymają- prawdy i sprawiedliwości rany powstałe w czasie walk zbrojnych pozostaną nie zagojone.
Tylko niewielka część funkcjonariuszy policji odpowiedzialnych za liczne przypadki łamania praw człowieka, w tym stosowanie tortur, zgony w areszcie, pozasądowe egzekucje czy wspominane już -zaginięcia-, w okresie walk zbrojnych została pociągnięta do odpowiedzialności. To prowadzi do przekonania wśród wielu przedstawicieli władzy w stanie, że również obecnie mogą bezkarnie łamać fundamentalne prawa człowieka.
Niektórzy policjanci w Pendżabie używają tortur zamiast prawidłowo prowadzonego śledztwa, w celu wymuszenia pieniedzy czy też kierując się osobistymi motywami. Obciążenie pracą, brak środków, zastraszenie lub brak zainteresowania, wszystko to przyczynia się do tego, że policjanci i strażnicy uciekają się do przemocy.
Obecnie ofiarami tortur są najczęściej osoby o bardzo słabej pozycji społecznej lub ekonomicznej, między innymi kobiety i osoby z najbiedniejszych grup społecznych. Osoby walczące o przestrzeganie praw człowieka są często ofiarami nękania i nieprawidłowego traktowania.
Osoby odpowiedzialne za te działania rzadko ponoszą jakiekolwiek konsekwencje z powodu dużej tolerancji wobec tego rodzaju działań w całym systemie sprawiedliwości: publicznych prokuratorów, sądów, sytemu pomocy prawnej czy lekarzy.
Komisja Praw Człowieka w Pendżabie jak dotąd nie otrzymała odpowiedniej władzy, środków i autonomii aby funkcjonować efektywnie i sprawdzić faktyczny stopień stosowania tortur i nieprawidłowego traktowania w tym stanie.
Sytuacja w Pendżabie powinna być ostrzeżeniem dla innych stanów Indii, w których mamy teraz do czynienia z konfliktami zbrojnymi: Jammu, Kaszmiru i stanów na północy kraju. W sytuacji przedłużającej się przemocy osoby odpowiedzialne za nią muszą być pociągnięte do odpowiedzialności jeśli chce się uniknąć sytuacji takiej jak w Pendżabie gdzie prawa człowieka są nagminnie łamane mimo, że od zakończenia konfliktu zbrojnego upłynęło już wiele lat.
Raport ten jest częścią globalnej Kampanii Przeciwko Torturom prowadzonej przez Amnesty International. W czasie tej kampanii organizacja wyraża swoje głębokie zaniepokojenie stosowaniem tortur w innych indyjskich stanach takich jak: Zachodni Bengal, Uttar Pradesh i Rajasthan; podobnie jak w wielu innych krajach, między innymi Brazylii, Chinach, Pakistanie, Rosji i USA.
Tło historyczne:
Dziesięcioletnie walki z opozycją w Pendżabie, które trwały od połowy lat osiemdziesiątych do połowy lat dziewięćdziesiątych, rozpoczęły się gdy część społeczności Sikhów sięgnęła po przemoc w celu wywalczenia niepodległości. W czasie tego okresu uzbrojone grupy opozycji zabijały funkcjonariuszy policji, wybranych członków władz czy urzędników. Siły bezpieczeństwa zaczęły stosować pozaprawne metody walki z opozycją, masowe aresztowania, tortury czy pozasądowe egzekucje. Tysiące cywilów po obu stron stały się ofiarami tej przemocy.