Kobiety i dziewczęta w Iraku żyją w ciągłym strachu przed przemocą. Istniejąca obecnie niemożność zapewnienia im bezpieczeństwa zmusiła wiele kobiet do wycofania się z życia publicznego oraz tworzy poważną przeszkodę w egzekwowaniu ich praw. Od czasu wojny z roku 2003 uzbrojone grupy kilkakrotnie brały za cel swych działań oraz zabiły kilka kobiet – liderek politycznych oraz aktywistek działających na rzecz praw człowieka. Raport zatytułowany: „Irak – dekady cierpienia – kobiety zasługują na lepsze jutro” dokumentuje sposoby wywierania bezpośredniej presji na kobietach i dziewczętach tylko ze względu na ich płeć oraz ukazuje ich niewymierne cierpienia w wyniku represji rządowych oraz konfliktów zbrojnych trwających całe dziesięciolecia.
“Władze Iraku muszą ustanowić konkretne środki ochrony kobiet”, powiedział Abdel Salam Sidahmed, Dyrektor Programu Środkowo-wschodniej i Północnej Afryki Amnesty International. „Muszą zapewnić społeczeństwo, że przemoc wobec kobiet nie będzie tolerowana, przeprowadzając śledztwa w sprawach wszystkich zarzutów nadużyć wobec kobiet oraz doprowadzając przed wymiar sprawiedliwości wszystkich, którzy są za nie odpowiedzialni, bez względu na ich przynależność partyjną czy członkostwo w organizacjach”.
Trzy wojny i ponad dekada istnienia ekonomicznych sankcji wpłynęły destrukcyjnie na życie irackich kobiet. Pod rządami Saddama Hussaina były one obiektem nadużyć na tle płciowym, łącznie z gwałtem i innymi formami przemocy seksualnej, groziło im również niebezpieczeństwo ze względu na uczestniczenie w życiu politycznym, pokrewieństwo z aktywistami czy członkami różnych grup etnicznych i religijnych.
Raport ukazuje w jaki sposób dyskryminacja kobiet w Iraku przyczynia się do istnienia fali przemocy. Wiele kobiet doświadcza zagrożenia życia lub zdrowia ze strony swoich krewnych płci męskiej, gdy oskarża się je o pogwałcenie honoru rodziny.
“Władze Iraku muszą zrewidować dyskryminującą kobiety legislację i ujednolicić ją z międzynarodowymi standardami praw człowieka. Co jest jeszcze ważniejsze, muszą zapewnić, że nowa konstytucja i wszystkie irackie akty prawne będą zakazywały wszelkich form dyskryminacji oraz przemocy seksualnej wobec kobiet”, powiedział Abdel Salam Sidahmed.
Wiele irackich kobiet było branych przez grupy zbrojne jako zakładniczki, niektóre z nich w związku z żądaniami politycznymi. Również kobiety nie będące pochodzenia irackiego były wykorzystywane w podobny sposób, często w próbach wymuszenia na obcych rządach wycofania ich wojsk z Iraku. Kobiety były także bite i grożono im śmiercią, a co najmniej jedna z nich, Margaret Hassan, została zgodnie z doniesieniami zamordowana. Włoska dziennikarka, Guiliana Sgrena, została porwana przez grupę zbrojną w tym miesiącu. 16 lutego 2005 r. będąca w obiegu taśma video pokazała jej udrękę oraz apele o wycofanie włoskich wojsk z Iraku. Amnesty International wielokrotnie zwracała się do irackich grup zbrojnych z żądaniami natychmiastowego zaprzestania przemocy wobec kobiet, takiej jak zastraszanie, grożenie śmiercią, porwania czy wreszcie morderstwa.
Amnesty International wzywa równocześnie siły wielonarodowe pod dowództwem Stanów Zjednoczonych do usprawnienia ochrony kobiet w aresztach oraz do przeprowadzania śledztw w sprawach zarzutów dotyczących przemocy wobec kobiet, również tych, mających miejsce ze strony ich wojsk i agentów.
Organizacje praw kobiet w Iraku niejednokrotnie apelowały o ustanowienie odpowiednich instrumentów w celu powstrzymania przemocy i zakończenia dyskryminacji wobec kobiet. W ostatnich latach utworzone zostały liczne organizacje pozarządowe (NGOs), a także inne zrzeszenia działające na rzecz praw kobiet, w tym grupy, które swą działalność koncentrują na ochronie kobiet przed przemocą. Działaczki praw kobiet często doświadczają gróźb i ataków ze strony rodzin kobiet, które wspierają.
Raport zachęca kobiety do brania aktywnego udziału w procesie podejmowania decyzji w Iraku, zwłaszcza, gdy chodzi o kwestie dotyczące kobiet oraz do posiadania swojej reprezentacji, która broniłaby ich interesów na wszystkich szczeblach podejmowania decyzji. Kobiety zasiadające w kolejnym rządzie oraz w Zgromadzeniu Narodowym muszą spełnić ważną rolę w doprowadzaniu legislacji irackiej i wprowadzanych do niej w przyszłości poprawek do ujednolicenia z międzynarodowymi standardami.