„Komisja jest najważniejszym organem zajmującym się prawami człowieka w ONZ. Została ona stworzona by bronić praw człowieka i wykazywać ich naruszenia gdziekolwiek one mają miejsce. Jednak zamiast spełniać swoją funkcję, coraz częściej, Komisja zachowuje się jakby dbała o własny interes i prowadząc swoją politykę, przymykając oko na pogwałcenia praw człowieka i pozwalając ich sprawcom działać bezkarnie,” powiedziała Irene Khan.
“ Krajom o alarmującej ilości przypadków łamania praw człowieka, takim jak Algieria, Chiny, Indonezja, Arabia Saudyjska, Rosja czy Zimbabwe, udało się uniknąć poważniejszego dochodzenia w tej sprawie, natomiast skandaliczne warunki, w których są przetrzymywani więźniowie w bazie wojskowej w amerykańskiej zatoce Guantanamo, na Kubie, nie weszły nawet do planu obrad Komisji.
„Zbyt często Komisja ignoruje doniesienia i rady jej własnych sprawozdawców i ekspertów. Zbyt często członkom Komisji nie udało się zrealizować konkretnych rezolucji i postanowień Komisji, co czyni ją mało wiarygodną i podważa jej skuteczność,” dodaje Khan.
„Wzywamy Komisję do zreformowania się przez ustalenie jasnych i obiektywnych kryteriów wyboru krajów poddawanych jej dochodzeniu, przez ustalenie skuteczniejszego systemu monitoringu i oceny efektów wdrażania jej rekomendacji przez państwa członkowskie” twierdzi Irene Khan.
Przez następne 6 tygodni, Komisja ma za zadanie przyjrzeć się sytuacji poszanowania praw człowieka w około 20 krajach i omówić wiele zagadnień związanych z tym tematem. Amnesty International zwraca się do Komisji z apelem o interwencję w sprawie Haiti, gdzie uwidacznia się katastrofalna sytuacja pogwałcenia praw człowieka przez popierających reżim, byłych kryminalistów, którzy agitują przeciwko usankcjonowanej przez ONZ interwencji, a także w sprawie Iraku, gdzie następuje eskalacja przemocy, zagrażająca życiu cywili, z powodu planów przekazania władzy nowemu rządowi Iraku. Amnesty International apeluje również o rozpatrzenie przypadków Nepalu, który doświadcza największego wzrostu przestępczości od 1996 roku i Sudanu, gdzie w Darfur rozgorzał nowy konflikt dotyczący tysięcy ludzi.
Wspominając rozpoczęcie 5 marca 2004 światowej kampanii Amnesty International „Stop Przemocy wobec Kobiet”, Irene Khan nawoływała członków Komisji do zwrócenia największej uwagi, aby kobietom zapewnić spokojne i wolne od przemocy życie.
„Dziesięć lat po Konferencji Wiedeńskiej, gdzie uznano prawa kobiet za prawa człowieka i, gdzie Komisja stworzyła funkcję Specjalnego Sprawozdawcy ONZ do Spraw Przemocy wobec Kobiet, jedna na trzy kobiety na świecie nadal cierpi z powodu molestowania, pobicia, gwałtu lub wymuszonego seksu z powodu nierówności i dyskryminacji, przyzwolenia i apatii zarówno państwa jak i społeczeństwa. Sytuacja ta jest skandaliczna i powinna spowodować natychmiastową reakcje władz,” powiedziała Khan.
„Międzynarodowe ramy prawne już istnieją – to czego teraz potrzebujemy, to zaangażowanie, poświęcenie a także konkretne działania władz aby wdrożyć i spełnić owe prawne postanowienia. Komisja jako jedyny organ ma prawo żądać podporządkowania się przez państwa standardom, które zagwarantowałyby kobietom wolność od przemocy. Popieramy zalecenia Specjalnego Sprawozdawcy ONZ do Spraw Przemocy wobec Kobiet, aby skupić się na skutecznym wdrażaniu międzynarodowych uzgodnień i standardów.
Jak twierdzi Amnesty International, jeszcze w ostatnim roku, w 54 krajach obowiązywały prawa, które dyskryminują kobiety, 79 krajów nie posiada w ogóle praw dotyczących przemocy w domu, a 127 krajów nie ustanowiło jeszcze prawa przeciwko molestowaniu seksualnemu.
Podczas nominacji Louise Arbour na nowego Komisarza Praw Człowieka ONZ, pani Khan powiedziała: „Liczymy, iż pani Arbour jako promotorka praw człowieka, stanie na czele machinerii ONZ do przestrzegania praw człowieka.”
„Ostatecznie, jednak, odpowiedzialność spoczywa na państwach członkowskich ONZ. W czasach kiedy spada prestiż ONZ, a poszanowanie prawa międzynarodowego i praw człowieka jest pod bezprecedensową presją, Komisja musi sprostać wyzwaniu i odzyskać utraconą pozycję i wiarygodność.”