EUR 70/004/2007
W wyniku konfliktu z 1999 roku, ponad milion Albańczyków i co najmniej 235 tysięcy Serbów, Romów, Aszkali i Egipcjan oraz innych członków mniejszości etnicznych zostało zmuszonych do opuszczenia Kosowa. Większość z nich udała się do Macedonii, Serbii i Czarnogóry. Inni poszukiwali azylu w państwach Unii Europejskiej, głównie w Austrii, Danii, Niemczech, Finlandii, Francji, Luksemburgu, Szwecji oraz Wielkiej Brytanii. Stosunkowo duża grupa mieszkańców Kosowa osiedliła się w Szwajcarii. Większość kosowskich uciekinierów nie otrzymała statusu uchodźcy, ale udzielono im ochrony tymczasowej. Obecnie – według danych Rady Bezpieczenstwa ONZ – około 90 tysięcy ludzi objętych zostanie procedurą przymusowych powrotów do Kosowa.
Większość Albańczyków wróciła do Kosowa wkrótce po interwencji militarnej NATO, która miała miejsce w okresie od marca do czerwca 1999. W tym samym czasie rozpoczął się proces nagminnego łamania praw mniejszości przez albańską większość. W marcu 2004 roku około 4 100 przedstawicieli mniejszości etnicznych zmuszonych zostało do opuszczenia swoich domów w wyniku zamieszek, w których zginęło 19 osób, a prawie 900 zostało poważnie rannych. Część osób znalazła schronienie na terenie Kosowa, inni udali się za granicę. W latach 2006-2007 nie odnotowano znaczącego postępu w kwestii swobody przemieszczania czy integracji mniejszości etnicznych z większością albańską. Co więcej, na początku 2007 roku, w związku z debatą wokół przyszłego politycznego statusu Kosowa, miały miejsce kolejne przestępstwa na tle etnicznym. W tej sytuacji powrót do dawnych miejsc zamieszkania jest niezwykle utrudniony.
Amnesty International jest zaniepokojona faktem, iż pomimo wciąż niestabilnej sytuacji politycznej w prowincji, kraje członkowskie Unii Europejskiej i Rady Europy planują przymusowo odsyłać uchodźców do Kosowa.
Amnesty International jest przekonana, iż proces powrotów powinien odbywać się za zgodą uchodźców z Kosowa w sytuacji, kiedy zapewnione są wszelkie warunki umożliwiające powrót, w tym gwarancja bezpieczeństwa osobistego jednostki.
Więcej informacji na ten temat na stronie Amnesty International pod adresem:
http://web.amnesty.org/library/Index/ENGEUR700042007-open&of=ENG-YUG