-Z okazji tej rocznicy ponawiamy apel o uwolnienie Daw Aung San Suu Kyi oraz o uwolnienie setek innych więźniów pozbawionych wolności z powodu przekonań. Zwracamy się do rządu Mianmaru z wezwaniem o natychmiastowe uwolnienie tych ludzi – nie tylko dlatego, że nigdy nie powinni byli być aresztowani, lecz także dlatego, że taki gest pomógłby w budowaniu międzynarodowej i wewnętrznej wiary w skuteczność rozmów prowadzonych między NLD a rządem- – wzywa Amnesty International.
-Rozmowy trwają od ponad dwunastu miesięcy: w ciągu roku 2001 uwolniono około 200 więźniów politycznych, zwalnianie więźniów idzie jednak opornie. Powszechne stały się apele do Państwowej Rady d/s Pokoju i Rozwoju (State Peace and Development Council – SPDC, wojskowy rząd Mianmaru) o przyspieszenie tego procesu.-
-Zwolnienie więźniów politycznych przez SPDC na wielką skalę byłoby sygnałem, że prowadzone w trybie tajnym rozmowy przynoszą jakiekolwiek rezultaty. Doceniamy dyskusje nawiązywane z udziałem ONZ jako mediatora, pragniemy jednak powiedzieć SPDC, że nie zapomnimy o tych, którzy są nadal więzieni.-
Amnesty International oświadczyła: -W okresie ubiegłych 10 lat około 600 grup lokalnych AI w 30 krajach prowadziło działania na rzecz około 1.000 więźniów politycznych w Mianmarze. Będą one niestrudzenie kontynuować te działania dotąd, aż wszyscy oni zostaną uwolnieni.-
Jednym z nich jest U Win Tin, 71-letni pisarz i jeden z czołowych działaczy NLD, aresztowany w lipcu 1989 i skazany na 20 lat pozbawienia wolności. W bardzo złym stanie zdrowia, przebywa w więzieniu Insein, największym zakładzie penitencjarnym Mianmaru. W roku 1995 został dodatkowo ukarany za napisanie listu do Specjalnego
Sprawozdawcy ONZ, w którym opisał dramatyczne warunki panujące w więzieniu i przypadki stosowania tortur. Z okazji uhonorowania w tym roku Sekretarza Generalnego ONZ, Kofi Annana, Pokojową Nagrodą Nobla Amnesty International wyraża uznanie dla roli, jaką ONZ odgrywa w Mianmarze. Zarówno nowo powołany Specjalny Sprawozdawca jak Specjalny Wysłannik Sekretarza Generalnego ONZ odwiedzali Mianmar kilkakrotnie podejmując próby przełamania impasu politycznego pomiędzy NLD i SPDC i nakłaniając rząd do spowodowania radykalnej poprawy sytuacji praw człowieka.
Kilka słów przypomnienia
Daw Aung San Suu Kyi otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla 10 lat temu; przebywała wówczas przez sześć lat w areszcie domowym, w swym domu w Yangoon. Więzienia pełne były więźniów politycznych. Demonstracje studentów w grudniu 1991 z okazji przyznania Daw Aung San Suu Kyi Pokojowej Nagrody Nobla spowodowały kolejne setki aresztowań. Wielu studentów nie zwolniono dotychczas, mimo wygaśnięcia terminu ich wyroków. W roku 2001 zwolniono w Mianmarze więcej więźniów politycznych niż kiedykolwiek dotychczas. Wielu spośród uwolnionych odbyło cały wyrok, inni przetrzymywani byli przez wiele miesięcy, a nawet lat, bez formalnego oskarżenia i bez procesu sądowego. Setki przywódców studenckich, członków partii NLD i parlamentarzystów-elektów z tejże partii, jak również osób podejrzanych o członkostwo w innych partiach opozycyjnych, nadal przebywa w więzieniach. Osadzonym przedłużano wyroki już w trakcie ich pobytu w więzieniu, m.in. za domniemane próby kontaktu z ONZ w związku z warunkami panującymi w zakładach penitencjarnych Mianmaru lub za próby rozpowszechniania z więzienia różnych wiadomości i petycji.