“Każdego dnia nigeryjskie kobiety są bite, gwałcone, a nawet mordowane przez członków swojej własnej rodziny za domniemane wykroczenia, takie jak nieprzygotowanie posiłku na czas czy odwiedzenie rodziny bez zgody męża,” powiedziała Stephane Mikala, zastępca dyrektora programu Afryki w Amnesty International. “Niestety za większą część przemocy wobec tych kobiet są odpowiedzialni mężowie, partnerzy i ojcowie – i rząd ma obowiązek je chronić.”
Czasami zdarzają się złośliwe ataki kwasem, które pozostawiają kobietom straszne oszpecenia, i jest to forma brutalnej kary znanej jako “kąpiel w kwasie”. Tego rodzaju przemoc ma na celu okaleczenie lub uśmiercenie i wiele kobiet poddanych “kąpieli w kwasie” umiera na skutek ataku.
“Takie i inne przejawy przemocy istnieją, ponieważ dyskryminujące przepisy traktują pobłażliwie niektóre formy przemocy wobec kobiet,” powiedział Eze-Anaba, reprezentant Projektu Ochrony i Pomocy Prawnej (LEDAP), który pomagał przy przeprowadzaniu badań. “Lekceważące reakcje policji oraz system sprawiedliwości, do którego ciężko dotrzeć, składają się na niepowodzenia tego kraju w obronie praw kobiet.
Przemoc wobec kobiet w domu postrzegana jest w Nigerii jako element prywatnej sfery życia i dlatego chroni się go przed dociekliwością z zewnątrz. Kultura milczenia jeszcze pogłębia piętno, którym naznaczona została ofiara, zamiast potępienia sprawców tego rodzaju zbrodni.
Jednakże coraz więcej kobiet i mężczyzn w Nigerii zwraca uwagę na niesprawiedliwość i dyskryminację wobec kobiet oraz na obronę praw kobiet i dziewczynek dotkniętych przemocą w domu. Jednym z głównych wyzwań jest fakt, że gwałty oraz inne przejawy przemocy w domu są zbyt często nigdzie nie zgłaszane i w rezultacie sprawcy rzadko stają przed sądem.
“System sprawiedliwości w naszym kraju niemal nie zapewnia ochrony kobietom dotkniętym przemocą w domu lub społeczności,” powiedział Itoro Eze-Anaba. Policja i sądy często oddalają sprawy o przemoc w domu, twierdząc że to problemy rodzinne, odmawiając przeprowadzenia śledztwa czy postawienia zarzutów. Ponadto te nieliczne ofiary gwałtów, które zbierają się na odwagę i zgłaszają sprawę do sądu, stykają się z poniżającymi procedurami zbierania dowodów, protekcjonalnością i dyskryminującymi reakcjami ze strony policji i sędziów, co daje im niewielką szansę na uzyskanie sprawiedliwości.
Dyskryminujące prawodawstwo jeszcze bardziej pogłębia problem przemocy wobec kobiet w Nigerii. Na przykład w nigeryjskim Kodeksie Karnym kara za nieprzyzwoitą napaść na mężczyznę jest wyższa niż na kobietę:
“Każdy kto bezprawnie i nieprzyzwoicie napada na mężczyznę popełnia przestępstwo i podlega karze więzienia na okres trzech lat.” (Paragraf 353)
“Każdy kto bezprawnie i nieprzyzwoicie napada na kobietę lub dziewczynkę popełnia wykroczenie i podlega karze więzienia na okres dwóch lat.” (Paragraf 360)
Zgodnie z niektórymi zaleceniami Amnesty International w kwestii rozwiązania problemu przemocy wobec kobiet w domu skierowanymi do rządu nigeryjskiego, władze powinny:
- monitorować przemoc wobec kobiet w domu;
- zakazać prawnie przemocy wobec kobiet w domu i unieważnić prawa pozwalające swobodnie się jej rozwijać;
- skończyć z dyskryminowaniem kobiet w systemie sprawiedliwości;
- przedsięwziąć skuteczne metody by wyplenić uprzedzenia społeczne wobec kobiet.
“Nigeryjski rząd musi podjąć natychmiastowe kroki, żeby wypełnić swoje zobowiązania wynikające z międzynarodowych przepisów o ochronie praw człowieka, łącznie z Konwencją o Eliminowaniu Wszelkich Przejawów Dyskryminacji wobec Kobiet, żeby zapobiegać przemocy wobec kobiet,” powiedziała Stephane Mikala.
“Odwaga poszczególnych kobiet, które głośno mówią o swoich przeżyciach związanych z przemocą, daje nadzieję innym i powinna być przyjmowana pełnym wsparciem ze strony władz Nigerii – łącznie z pomaganiem kobietom uciec przemocy, zapewnieniem ofiarom sprawiedliwości, oraz aktywnym promowaniem zmian w nastawieniu społeczeństwa, ażeby skończyć z przemocą wobec kobiet w domu.”
Aby znaleźć więcej informacji albo przeczytać kopię pełnego raportu wejdź na stronę: http://web.amnesty.org/library/index/engafr440042005