W wyniku odwołania Sędziego Głównego oraz pozostałych sędziów seniorów, Sąd Najwyższy nie jest w stanie pełnić swoich funkcji. Tym samym, zaginionym odmówiono prawa do sprawiedliwego procesu. Nadzieje prześladowanych, ich rodzin, jak również organizacji walczących o prawa człowieka prowadzących kampanię na rzecz sprawiedliwości, zostały zaprzepaszczone.
-Niepocieszone rodziny zaginionych osób- odliczały każdy dzień do ich powrotu. Po raz kolejny stracili nadzieję, że jeszcze kiedyś zobaczą swoich bliskich.- – Amina Janjua, żona Masooda Janjua, zaginionego w 2005 roku.
Sąd najwyższy zajmował jednoznaczne stanowisko wobec domniemanych zniknięć i wielokrotnie wzywał rząd i rządowe agencje ochrony, aby sprawy zatrzymanych zostały należycie rozpatrzone. Było to niewątpliwe ostrzeżenie dla wszystkich tych, którzy przyczynili się do poważnych naruszeń wolności i praw człowieka w Pakistanie.
Zaangażowanie Pakistanu w -walkę z terrorem- prowadzoną przez USA, zostało powszechnie uznane za akt pogwałcenia praw człowieka. Masowe aresztowania podejrzanych o terroryzm, doprowadziły do tego, że zatrzymani zostali przetransportowani do amerykańskich jednostek aresztu czasowego w Zatoce Guantánamo na Kubie lub do tajnych więzień CIA. Zdarzały się także przeniesienia do innych krajów, jak również przetrzymania w publicznym lub tajnym areszcie w Pakistanie. Wielu, jeśli nie większość więźniów było torturowanych i maltretowanych, co stanowi poważne naruszenie międzynarodowych standardów.
Masowe zaginięcia były raczej rzadkością w Pakistanie do 2001 roku. Jednak od tego czasu, praktyki te, choć głównie stosowane wobec podejrzanych o terror, zaczęto stosować wobec politycznych oponentów, m.in. nacjonalistów i dziennikarzy.
Generał i prezydent Pakistanu, Pervez Musharraf tłumaczył wprowadzenie stanu wyjątkowego, zagrożeniem spowodowanym przez przemoc zbrojną. Co więcej, oskarżył sędziów oraz władzę wykonawczą i ustawodawczą o -świadome działanie na szkodę w walce z terroryzmem i ekstremizmem.-
Iftitkar Choudhry, Główny Sędzia Pakistanu uznany jest za kluczowego działacza na rzecz rozstrzygnięcia spraw zaginionych toczących się przed Sądem Najwyższym. Od wprowadzenia stanu wyjątkowego, on, tak jak wielu innych sędziów zaangażowanych w problem zaginięć, zostało poddanych aresztom domowym .
Niepodważalna zasada przestrzegania prawa i stosowanie się do standardów praw człowieka nie może być lekceważona pod pretekstem -walki z terrorem-. Cierpią na tym zaginieni i członkowie ich rodzin.
Wszyscy oskarżeni o terroryzm lub inne przewinienia muszą otrzymać szansę na uczciwy proces, na mocy którego potajemnie więzieni Pakistańczycy, stale narażeni na tortury i nieludzkie traktowanie, zostaną zwolnieni.
Tłum.: Karolina Grot
