Raport Amnesty International, Rujnowanie Praw: -Przymusowe eksmisje i brutalność policji w pobliżu kopalni złota Porgera, Papua-Nowa Gwinea-, dokumentuje przemoc policji, jak również wymuszane przez policję eksmisje rodzin mieszkających w pobliżu kopalni złota Porgera.
Amnesty International jest również zaniepokojona ciągłym poparciem dla policji ze strony firm związanych z kopalnią, po tym jak te firmy zostały powiadomione o działaniach policji na tym terenie. Kopalnia w 95% należy do Barrick Gold Corporation (Barrick), jednej z największych firm na świecie zajmujących się wydobywaniem złota.
Firma ta jest również częścią Porgera Joint Venture (PJV). PJV zaopatrzyła policję w jedzenie i paliwo oraz zapewniła jej pomieszczenia na podstawie umowy, w której PJV żądała w zamian przestrzegania przez policję prawa krajowego oraz standardów międzynarodowych, włącznie z Dobrowolnymi Zasadami dotyczącymi Bezpieczeństwa i Praw Człowieka. Amnesty International nie twierdzi, że jakakolwiek ze stron jest odpowiedzialna za przemoc ze strony policji, bądź też za przymusowe eksmisje. Amnesty International uważa jednak, że ani firma Barrick, ani PJV nie zareagowały w odpowiedni sposób w momencie, gdy personel firmy został powiadomiony o działaniach policji na terenie w pobliżu kopalni.
-Policja zamiast chronić ludzi doprowadziła do sytuacji, w której stali się oni ofiarami naruszenia praw człowieka. Policja nielegalnie spaliła domy oraz zniszczyła własność i uprawy ludzi żyjący obok kopalni,- powiedziała Shanta Martin, specjalista Amnesty International ds. górnictwa.
Raport dokumentuje sytuację, do której doszło pomiędzy kwietniem a lipcem 2009 roku, kiedy to policja przeprowadziła najazdy na miasteczka i wioski w górach w Papui-Nowej Gwinei, paląc co najmniej 130 budynków i zmuszając rodziny, w tym małe dzieci, kobiety | w ciąży i osoby starsze, do opuszczenia swoich domów. Rezydenci terenu Wuangima, na którym przeprowadzone zostały największe eksmisje, powiedzieli Amnesty International, iż nie otrzymali oni żadnego ostrzeżenia o tym, że ich domostwa będą zburzone. W wielu przypadkach ich domy zostały spalone, zanim zdążyli zabrać ze sobą swoje rzeczy. Rząd nie zaoferował im żadnych alternatywnych domów, dlatego też życie wielu rodzin zmuszonych jest obecnie do szukania schronienia i żywności u swoich krewnych.
-W momencie, w którym PJV zdała sobie sprawę z tego, iż policja paliła domy należące do ludzi mieszkających w pobliżu kopalni, PJV powinna była zarejestrować ich działania, powiadomić o nich władze Papui-Nowej Gwinei i wezwać do przeprowadzenia dochodzenia, tak jak jest to zalecane w Dobrowolnych Zasadach,- powiedziała Shanta Martin. -Zamiast tego PJV kontynuowała swoje poparcie policji a firma Barrick wręcz publicznie broniła ich działań.-
Raport Amnesty International wzywa rząd Papui-Nowej Gwinei do przeprowadzenia pełnego dochodzenia w sprawie przymusowych eksmisji oraz przemocy ze strony policji. Raport apeluje również do oskarżenia osób odpowiedzialnych za te wydarzenia, jak i do udzielenia poszkodowanym pomocy medycznej. AI wzywa firmy Barrick i PJV do udzielenia informacji władzom Papui-Nowej Gwinei na temat działań policji i nawołuje władze do prześledzenia owych działań.
Tło wydarzeń
11 maja 2009 roku Amnesty International wydała publiczne oświadczenie o działaniach policji, których rezultatem były przymusowe eksmisje ludzi zamieszkujących wioski w Porgera. 16 czerwca 2009 roku Barrick publicznie potępiła owe oświadczenie nazywając je -zmyślonym i nieprawdziwym-. Przedstawiciele firmy stwierdzili również, że spalone budynki były niczym innym, jak tylko prowizorycznymi szałasami i schronieniami w stanie surowym, które były przejściowo zamieszkane przez tamtejszą ludność. Pomiędzy 18 sierpnia 2009 roku a 2 października 2009 roku, Amnesty International przeprowadziła dalsze dochodzenie w sprawie praw człowieka osób, które zostały zmuszone do eksmisji. AI również przeprowadziła również wizję lokalną tego, co pozostało po spalonych domostwach. Przeprowadzono również 27 spotkań, w których wzięło udział 180 osób. Dalsze badania Amnesty International dowiodły, że co najmniej 130 budynków zostało zniszczonych, w tym solidnie skonstruowane domy. Aczkolwiek AI nie była w stanie stwierdzić dokładnie, ile domów zostało zburzonych oraz jaka ilość osób została poszkodowana.
Na początku listopada 2009 Amnesty International podzieliła się wstępnymi wnioskami swojego badania z rządem Papua-Nowa Gwinea oraz firmami Barrick i PJV. Podczas spotkania pomiędzy Amnesty International a Barrick i PJV, które miało miejsce 3 grudnia 2009 oraz w korespondencji z 7 grudnia 2009 roku, firma Barrick przyznała, iż poprzednie oświadczenie firmy, w którym stwierdzono, że zniszczono tylko tymczasowe domostwa, było niezgodne z prawdą. Barrick i PJV powiedziały Amnesty International, że zgadzają się na dalsze śledztwo w tej sprawie. Jednakże do 10 Grudnia 2009 roku, pomimo wniosków od Amnesty International nawołujących obie firmy do przeprowadzenia niezależnych dochodzeń we własnym zakresie, żadna z firm takiego dochodzenia nie przeprowadziła.
Dodatkowe informacje:
Raport -Rujnowanie praw- jest częścią kampanii Żądamy Godności prowadzonej przez Amnesty International. Celem kampanii jest zaprzestanie naruszeń praw człowieka, które pogłębiają ubóstwo. Więcej informacji na http://demanddignity.amnesty.org/campaigns-en/
W ramach kampanii Żądamy Godności, rozpoczętej w maju 2009 roku, Amnesty International nawołuje rządy na całym świecie do podjęcie koniecznych kroków, włącznie z adaptacją praw i regulacji, które będą zgodne z międzynarodowymi prawami człowieka, mającymi na celu również zakaz i zapobiegania przymusowym eksmisjom.
Tłumaczył: Sebastian Szewczyk
