AMR 46/003/2004
W nowym, opublikowanym dzisiaj raporcie, Amnesty International wzywa rząd Peru do zatwierdzenia Narodowego Planu Praw Człowieka, w którym znalazłyby się konkretne środki zmierzające do zapewnienia prawdy, sprawiedliwości i odszkodowań oraz do wyeliminowania bezkarności i dyskryminacji w kraju.
Według Raportu Końcowego Komisji Prawdy i Pojednania (Comisión de Verdad y Reconciliación – CVR) prawie 24.000 osób zmarło albo -zaginęło- w latach zbrojnego konfliktu wewnętrznego w Peru. Komisja doszła także do wniosku, że dyskryminacja rasowa i płciowa doprowadziły do takiej sytuacji, w której wszystkie te nadużycia były popełniane bezkarnie i nie zostały przez społeczeństwo zadenuncjowane.
-Rząd Peru musi kontynuować prace komisji CVR w walce przeciw bezkarności w przypadku 43 kazusów, które zostały przedstawione Prokuratorowi Generalnemu. Wszystkie skargi o naruszeniu praw człowieka muszą być gruntownie zbadane a osoby, przeciw którym zostały one wniesione, pociągnięte do odpowiedzialności w sądach cywilnych i ukarane stosownie do bezwzględności, z jaką popełniona została zbrodnia. Środki odszkodowawcze muszą być wydzielone ofiarom zarówno indywidualnie jak i zbiorowo i proporcjonalnie do rozmiaru cierpień, których doznały- – powiedziała pani García.
Ponad to, by walczyć z dyskryminacją kobiet, rodzimych plemion i rolników władze muszą okresowo nowelizować ustawodawstwo w celu zdobycia pewności, że nie jest w nim promowana dyskryminacja ze względu na rasę, orientację seksualną czy pochodzenie etniczne i w celu usprawnienia efektywności legislacji w procesie eliminowania takiej dyskryminacji.
Plan musi także obejmować środki promujące i gwarantujące szacunek dla praw ekonomicznych, społecznych i kulturalnych – łącznie z prawem do zdrowia, do swobodnie wybranej lub zaakceptowanej pracy, do nauki i prawem każdego człowieka do zapewniającej dobrobyt stopy życiowej, włączając w to wyżywienie, odzież, mieszkanie.
-Od czasu zakończenia konfliktu kontynuowana jest bezkarność przestępców i dyskryminacja, które nie pozwalają tysiącom Peruwiańczykom korzystać ze swoich praw i wolności. Zarówno władze jak i społeczeństwo są odpowiedzialni za uczynienie Peru krajem, w którym równe możliwości są rzeczywiste dla każdego-, podkreśliła na końcu pani García.
Tło
Ustanowiona w roku 2001 Komisja Prawdy i Pojednania miała za zadanie zbadanie okoliczności towarzyszących łamaniu i nadużywaniu praw człowieka, które miały miejsce w okresie od maja 1980 r. do listopada 2000 r. i były dziełem organizacji Świetlisty Szlak (Sendero Luminoso), Rewolucyjny Ruch Tupaca Amaru (MRTA) oraz Republiki Peru. Poza tym Komisja miała ustalić miejsca pobytu, tożsamość oraz warunki, w jakich znajdują się ofiary konfliktu wewnętrznego. Jej zadaniem było także opracowanie propozycji odszkodowawczych dla ofiar oraz zaproponowanie odpowiednich działań i reform mających na celu zapobieżenie takim incydentom w przyszłości.
26 sierpnia 2003 r. Komisja zaprezentowała swój Raport Końcowy zawierający wyniki jej badań oraz konkretne zalecenia wystosowane do rządu Peru.
Większość propozycji nie wymaga większych nakładów finansowych. Niektóre z nich to propozycje strukturalnych reform czy też reform, które wymagają zmian w kulturze i świadomości szerokich kręgów peruwiańskiego społeczeństwa. Te propozycje potrzebują zatem programu długofalowych reform.