W USA już od 2 lat przebywa w charakterze uchodźcy jego żona, a także jego bracia i inni krewni. Edgard został pozbawiony możliwości wyjazdu z Kuby, choć dopełnił wszystkich formalności wymaganych przez kubańskie władze. Powiedział Amnesty International, że gdy ostatnio ubiegał się o wizę wyjazdową w styczniu 2009 r., urząd imigracyjny poinformował go, iż wydanie mu wizy jest blokowane przez urząd bezpieczeństwa.
Edgard López Moreno uważa, że jest w ten sposób traktowany ze względu na swoją pracę w charakterze prezesa Koalicji Młodzieży im. Martiego (Coalición Juvenil Martiana; José Martí (1853-1895) – kubański poeta i bohater walki o niepodległość, autor słów Guantanamery – przyp. MN), pro-demokratycznej organizacji, którą współtworzył w 2005 r.
Podczas ostatnich dwóch lat, kiedy Edgard starał się opuścić Kubę, kilkakrotnie wzywano go do urzędu bezpieczeństwa. Powiedziano mu tam, że jeśli chce kiedykolwiek otrzymać wizę wyjazdową, musi skończyć z działalnością polityczną i zrezygnować z funkcji prezesa Coalición Juvenil Martiana.
18 i 19 kwietnia pracownicy urzędu bezpieczeństwa stacjonujący w pobliżu domu Edgarda zatrzymywali wszystkich, którzy starali się go odwiedzić i aresztowali ich. 25 kwietnia dwóch oficerów przyszło do jego domu. Powiedzieli, że jeśli zakończy strajk głodowy i będzie cicho, dostanie wizę wyjazdową do lipca, a jeśli będzie kontynuował protest, nigdy nie dostanie pozwolenia na opuszczenie Kuby. Edgard zignorował to ostrzeżenie i 27 kwietnia ponownie odwołał się przeciwko odmowie wydania wizy, a jego apel podpisały w geście solidarności dziesiątki Kubańczyków.
Żona Edgarda, Rufina Velásquez González, została aresztowana w roku 2007 razem ze swoimi rodzicami z powodu liczącego 950km protestacyjnego marszu z Santiago de Cuba do Hawany, w trakcie którego domagali się od władz respektowania praw człowieka. Rufinę i jej matkę zwolniono, ale ojca, niezależnego dziennikarza, skazano na 3 lata więzienia z paragrafu o -stwarzaniu zagrożenia społecznego.- Do dziś przebywa w więzieniu.
Odmowa przyznania wizy wyjazdowej Edgardowi López Moreno nie tylko łamie powszechnie uznane prawo każdej osoby do opuszczenia dowolnego kraju, nie wyłączając własnego, ale też stanowi formę ukarania go za pokojowe korzystanie z prawa do swobody wypowiedzi i zrzeszania się.
TŁO SPRAWY
Rząd Kuby korzysta z odmowy wizy wyjazdowej jako kary wymierzanej krytykom polityki rządu i dysydentom, którzy często pozbawiani są możliwości opuszczenia Kuby. Każdy, kto pokojowo korzysta z prawa do swobody wypowiedzi, zrzeszania się i zgromadzeń, ryzykuje utratę możliwości swobodnego podróżowania.
Kubańczycy pragnący wyjechać, muszą otrzymać wizę wyjazdową zwaną tarjeta blanca (biała karta). Chociaż Raúl Castro ogłosił w roku 2008, że jego rząd złagodzi restrykcje dotyczące podróży, sytuacja nie uległa zmianie. Niezależni dziennikarze, obrońcy praw człowieka i opozycjoniści polityczni zostali pozbawieni prawa do opuszczenia Kuby. W roku 2008 bloggerka Yoani Sánchez nie mogła wyjechać z Kuby aby otrzymać nagrodę Ortega y Gasset za dziennikarstwo cyfrowe. W roku 2005 przedstawicielki grupy stworzonej przez krewnych i przyjaciół 75 osób aresztowanych w marcu 2003, Damas de Blanco (Damy w bieli), nie dostały pozwolenia na wyjazd w celu odebrania nagrody Parlamentu Europejskiego im. Sacharowa. Oswaldo Payá Sardi-as, jeden z przywódców projektu Varela, otrzymał nagrodę im. Sacharowa w 2002 r. i z tego samego powodu nie mógł jej odebrać w Strasburgu.
ZALECANE DZIAŁANIA
Prosimy o niezwłoczne wysyłanie apeli w języku hiszpańskim lub swoim ojczystym, w których własnymi słowami:
– wezwą Państwo władze aby umożliwiły Edgardowi López Moreno korzystanie z przysługującego mu prawa do swobody przemieszczania się, poprzez wydanie mu wizy wyjazdowej i pozwolenie na opuszczenie Kuby; – przypomną Państwo władzom, że prawo do swobodnego przemieszczania się jest powszechnie uznane poprzez Artykuł 13 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz artykuł 12 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, których sygnatariuszem jest Kuba;
– wyrażą Państwo zaniepokojenie ograniczeniami swobody przemieszczania się narzuconymi przez rząd dysydentom i niezależnym dziennikarzom oraz wezwą Państwo władze, aby położyły kres takim ograniczeniom.
ADRESACI APELI
Prezydent
Raúl Castro Ruz
Presidente
La Habana, Cuba
Fax: + 53 7 8333085 (Ministerstwo Spraw Zagranicznych) + 1 2127791697 (Misja kubańska przy ONZ)
Email: [email protected] (Misja kubańska przy ONZ)
Nagłówek: Su Excelencia/ Wasza Ekscelencjo
Minister Spraw Wewnętrznych
General Abelardo Coloma Ibarra
Ministro del Interior y Prisiones
Ministerio del Interior, Plaza de la Revolución, La Habana, Cuba
Email: [email protected]
Nagłówek: Se-or Ministro / Szanowny Panie Ministrze
Szef Departamentu ds. Migracji
Head of Department of Migration and Foreign Services
Teniente Coronel Mario Augusto López Expósito
Jefe del Departamento de Migración, Dirección de Inmigración y Extranjería
3 y 22 Miramar, La Habana, Cuba
Nagłówek: Se-or Teniente Coronel
KOPIE DO
Edgard López Moreno
401 No, 17 409 e/174 y 176
Rpto. Nueva Aurora, Stgo de las Vegas
Boyeros, C Habana, Cuba
Ambasada Republiki Kuby
Ul. Tadeusza Rejtana 15
02-516 Warszawa
Fax: 022 8482231
e-mail: [email protected]
Apele należy wysyłać najpóźniej do 11 czerwca.
Pilna Akcja Nr 115/09
AI Index: AMR 25/005/2009
Tłumaczenie: Katarzyna Janitz-De La Rue
Korekta i redakcja: Marcin Natorski
