Jafar Izz al-Din i Tareq Qadan zostali aresztowani przez izraelskie władze 22 listopada 2012 roku. Wobec zatrzymanych wystosowano nakaz trzymiesięcznego aresztu. Mężczyźni, którzy 28 listopada rozpoczęli strajk głodowy, przetrzymywani są razem w placówce medycznej więzienia w Ramli. Adwokat odwiedził ich 31 stycznia i przekazał Amnesty International, że ‘Jafar i Tareq przyjmują jedynie wodę. W zeszłym tygodniu obydwaj zostali zabrani na osiem godzin do szpitala, gdzie ich przebadano. Byłem z nimi w szpitalu i rozmawiałem z lekarzami, którzy stwierdzili, że mężczyźni są w stanie krytycznym. Zgodzili się na jeden zastrzyk zawierający dawkę witamin i innych substancji zmniejszających ryzyko śmierci. Obydwaj zostali przeniesieni z powrotem do więzienia w Ramli.’
Administracyjny nakaz aresztowania Jafara Izz al-Din wygasa 22 lutego. Mężczyzna złożył apelację ws. przetrzymywania w sądzie wojskowym. Jeżeli, zgodnie z przypuszczeniami, apelacja zostanie odrzucona, jego adwokat złoży ją ponownie w izraelskim Sądzie Najwyższym.
Administracyjny nakaz aresztowania Tareqa Qadana wygasa 21 lutego. Mężczyzna złożył apelację ws. przetrzymywania w sądzie wojskowym, jednak została odrzucona. Obecnie jego adwokat przygotowuje apelację do Sądu Najwyższego.
Samer Issawi przetrzymywany jest od 7 lipca 2012 roku przez władze izraelskie, które, nie podając żadnych szczegółów, twierdzą, że naruszył warunki uwolnienia w ramach wymiany więźniów z października 2011. Strajk głodowy rozpoczął 1 sierpnia 2012 jako protest przeciwko odmowie wyjaśnienia mu i jego adwokatowi przez komisję wojskową szczegółowej podstawy aresztowania.
Samer Issawi większą część strajku głodowego spędził w klinice więzienia Ramla. Chociaż był już wielokrotnie przewożony do szpitala cywilnego w celu wykonania badań, w tym ostatnio 22 i 27 stycznia, za każdym razem w przeciągu godzin był przewożony z powrotem do kliniki więzienia w Ramli.
31 stycznia 2013 roku Samer Issawi przestał przyjmować witaminy i zapowiedział, że przestanie pić wodę. Groził również, że jeśli nie zostanie uwolniony, nie zgodzi się na jakiekolwiek dalsze badania lekarskie organizowane przez służbę więzienną.
Jego adwokat przekazał Amnesty International, że stan zdrowia Samera Issawi, po 6 miesiącach strajku głodowego, w ostatnich tygodniach gwałtownie się pogarsza. Kiedy adwokat odwiedził go 31 stycznia, Samer Issawi ważył zaledwie 47 kilogramów (około połowy pierwotnej masy ciała), a personel kliniki więziennej w Ramleh ostrzegał, że może wkrótce umrzeć.
Amnesty International wyraża obawę, że po 6 miesiącach strajku głodowego Samer Issawi nie otrzyma pilnie potrzebnej specjalistycznej opieki medycznej w klinice więziennej w Ramli, ponieważ klinika nie posiada wyposażenia ani personelu koniecznego do objęcia opieką głodującego w tak zaawansowanym stanie.
Prosimy o pilne wysyłanie apeli w języku angielskim, hebrajskim lub własnym:
– wzywając władze Izraela do niezwłocznego wypuszczenia na wolność Jafara Izz al-Dina, Tareqa Qadana, Samera Issawiego i wszystkich innych Palestyńczyków przetrzymywanych na mocy decyzji administracyjnych lub postawienia im zarzutów popełnienia powszechnie uznanych przestępstw i zapewnienia procesów spełniających międzynarodowe standardy sprawiedliwości;
– wzywając władze Izraela do zapewnienia, że Jafar Izz al-Din, Tareq Qadan, Samer Issawi i inni prowadzący strajk głodowy więźniowie: otrzymają dostęp do specjalistycznej opieki medycznej, jakiej wymaga ich stan, która dostępna jest tylko w cywilnych szpitalach; będą mieli regularny dostęp do dobrowolnie wybranych lekarzy; nie będą skuci kajdankami lub poddawani innym formom okrutnego i nieludzkiego traktowania;
– wzywając władze izraelskie do zapewnienia zatrzymanym godnego traktowania oraz do powstrzymania ewentualnych form kary za prowadzone przez nich protesty;
– wzywając do zaprzestania stosowania administracyjnych decyzji o zatrzymaniu i umożliwienia przetrzymywanym kontaktu z rodzinami.
Tekst przykładowego apelu zamieszczamy u dołu strony. Prosimy o wysyłanie apeli do 21 marca 2013 na adres:
Komisarz izraelskiej służby więziennej
Israel Prison Service Commissioner
Lieutenant-General Aharon Franco
Israel Prison Service, PO Box 81
Ramleh 72100, Israel
Fax: +972 8 919 3800
Zwrot grzecznościowy: Szanowny Panie Generale / Dear Lieutenant-General
Dyrektor Generalny Ministerstwa Zdrowia
Director General, Ministry of Health
Dr. Roni Gamzo
Ministry of Health
2 Ben Tabai Street
Jerusalem 93591, Israel
Fax: +972 2 565 5966
Zwrot grzecznościowy: Szanowny Panie Dyrektorze / Dear Director General
Z kopią do:
Minister Bezpieczeństwa Publicznego
Minister of Public Security
Yitzhak Aharonovitch
Ministry of Public Security
Kiryat Hamemshala
Jerusalem 91181, Israel
Fax: +972 2 584 7872
Email: [email protected]
Prosimy również o przesłanie kopii listu do przedstawicielstwa dyplomatycznego Izraela w Polsce:
Ambasador Izraela w Polsce
Zvi Rav-Ner
Ambasada Izraela
Krzywickiego 24
02-078 Warszawa
Fax: +48 22 825 16 07
Email: [email protected]
Zwrot grzecznościowy: Szanowny Panie Ambasadorze / Your Excellency
INFORMACJE DODATKOWE
Jafar Izz al-Din, lat 41, podjął strajk głodowy przeciw uwięzieniu na mocy decyzji administracyjnej już po raz drugi. 21 marca 2012 roku był aresztowany w swoim domu w Arrabeh, w dystrykcie Dżanin i przetrzymywany na mocy decyzji administracyjnej. Prowadził strajk głodowy od 27 marca do 14 maja 2012 roku. Został wypuszczony na wolność 19 czerwca i ponownie aresztowany 22 listopada 2012 roku. Z informacji prawników z palestyńskiej organizacji Addameer, zajmującej się działaniami na rzecz respektowania praw człowieka, Jafar Izz al-Din ma znacznie obniżone ciśnienie krwi, ciągłe zawroty i chroniczne bóle głowy, bóle stawów oraz niedobór protein.
Tareq Qadan, lat 40, z miejscowości Arrabeh, w dystrykcie Dżanin został 8 lipca 2012 roku uwolniony po 15 miesiącach aresztu. W czasie gdy był przetrzymywany na mocy decyzji administracyjnej, odbył na początku 2012 roku strajk głodowy w ramach solidarności z innym więźniem. Od 17 kwietnia do 14 maja 2012 roku uczestniczył także w masowym strajku głodowym przetrzymywanych i osadzonych Palestyńczyków. 22 Listopada 2012 roku został ponownie aresztowany w swoim domu.
Samer Issawi, lat 34, został zatrzymany 7 lipca 2012 na izraelskim punkcie kontrolnym w drodze do domu w Jerozolimie. Początkowo przetrzymywany w ośrodku Moscobiyya, był przesłuchiwany przez 28 dni, z czego przez pierwsze 23 dni odmawiano mu kontaktu z adwokatem. Następnie przeniesiono go do więzienia Nafha, na pustyni Negev.
Strajk głodowy rozpoczął 1 sierpnia 2012 jako protest przeciwko odmowie komisji wojskowej wyjaśnieniu jemu i jego adwokatowi szczegółowej podstawy aresztowania. Złożona z trzech sędziów wojskowych komisja stara się prawdopodobnie przywrócić wykonanie pierwotnego wyroku 30 lat więzienia, który Samer Issawi odbywał przed operacją wymiany więźniów. Oskarżenie sformułowane przez komisję wojskową opiera się na tajnych informacjach o rzekomym naruszeniu przez Samera Issawi warunków jego uwolnienia. Informacje te nie zostały ujawnione Samerowi Issawiemu ani jego adwokatowi, co skutecznie uniemożliwia obronę przed oskarżeniem.
W równoległym postępowaniu Samer Issawi jest oskarżony przed sądem cywilnym o naruszenie warunków jego uwolnienia poprzez wjazd na teren okupowany Zachodniego Brzegu. Sąd rejonowy w Jerozolimie na posiedzeniu z dnia 18 grudnia 2012 rozpatrzył oskarżenie przeciwko Samerowi Issawiemu przedstawione przez prokuratora generalnego. Samer Issawi na salę rozpraw wjechał na wózku inwalidzkim, eskortowany przez funkcjonariuszy sił specjalnych. Kiedy próbował przywitać się z obecnymi na sali matką i siostrą, został zaatakowany przez funkcjonariuszy, którzy uderzyli go w szyję, pierś i brzuch. Usuwany z sali rozpraw oskarżony wypadł z wózka. W południe tego samego dnia armia izraelska dokonała przeszukania domu rodziny Issawiego i aresztowała siostrę Samera. Została ona zwolniona 24 godziny później za kaucją w wysokości 3 000 szekli (800 dolarów) i objęta aresztem domowym przez 10 dni. Zakazano jej odwiedzać brata przez kolejne 6 miesięcy.
Samer Issawi spędził już wcześniej w więzieniu około 12 lat, skazany za posiadanie broni i udział w grupie zbrojnej w Jerozolimie. Na wolność wyszedł 18 października 2011 w ramach wymiany więźniów pomiędzy Izraelem a Hamasem, kiedy za 1027 więźniów palestyńskich uwolniony został żołnierz izraelski Gilad Shalit.
Niektórzy z przetrzymywanych na mocy decyzji administracyjnych Palestyńczyków, którzy w 2012 roku odbyli strajki głodowe, zostali wypuszczeni na wolność, jednak nie wszyscy. Na przykład Samer al-Baraq, lat 37, który zawiesił strajk głodowy 24 października 2012 roku, wciąż jest przetrzymywany, mimo zapewnień władz, że zostanie wypuszczony na wolność i odesłany do Egiptu, skąd będzie mógł wyjechać do Pakistanu, gdzie przebywa jego żona. Jego adwokat powiedział przedstawicielom Amnesty International, że egipskie władze zgodziły się na przyjęcie go w listopadzie, jednak władze izraelskie nie pozwoliły na uwolnienie mężczyzny. 16 stycznia Samer al-Baraq uzyskał miesięczną wizę egipską. Przetrzymywany jest w więzieniu Hadarim, które nie posiada placówki medycznej zdolnej udzielić pomocy osobie, która przeszła długotrwały strajk głodowy.
Więcej informacji: http://amnesty.org.pl/no_cache/archiwum/aktualnosci-strona-artykulu/article/7693/85.html
Decyzja administracyjna o zatrzymaniu oznacza uwięzienie bez stawiania zarzutów, bez rozprawy sądowej, z możliwością wielokrotnego przedłużania aresztu, a podejmowana jest w oparciu o materiał dowodowy nieudostępniany zatrzymanym i ich adwokatom. W proteście przeciw procedurze administracyjnej, warunkom panującym w więzieniach, przetrzymywaniu w całkowitej izolacji i odmowie spotkań z rodziną wiosną 2012 roku strajk głodowy podjęło około 2000 Palestyńczyków uwięzionych lub przetrzymywanych w Izraelu. Protest zakończył się wynegocjowanym przez Egipt porozumieniem z władzami izraelskimi z 14 maja 2012. Mimo licznych doniesień prasowych jakoby władze izraelskie zobowiązały się nie przedłużać decyzji administracyjnych bez nowych, znaczących dowodów, bieżące decyzje są przedłużane, jak również są wydawane nowe. Na podstawie decyzji administracyjnych na dzień 30 grudnia 2012 roku w Izraelu przetrzymywanych było 178 osób – o 142 mniej niż w marcu tego samego roku. Niektórzy z uwolnionych zostali wypuszczeni na wolność po wyrażeniu zgody na opuszczenie Okupowanych Terytoriów Palestyńskich i emigrację. Czwarta Konwencja Genewska zakazuje władzom okupacyjnym przymusowego transferowania lub deportacji mieszkańców terenów okupowanych.
Więcej informacji na ten temat zawiera raport Amnesty International z czerwca 2012, Starved of justice: Palestinians detained without trial by Israel (u dołu strony).
Aby wziąć udział w tej i podobnych kampaniach, wstąp do sieci PILNYCH AKCJI:
