2 listopada Mohamed Bachir Arab, lekarz z zawodu, poinformował znajomego, że planuje spotkanie z przyjacielem, Ahmedem Omarem Azozem. Ów znajomy poinformował Amnesty International, że od tego czasu nikt nie miał kontaktu z ani jednym, ani drugim zaginionym. Nie udało się uzyskać informacji o ich miejscu pobytu drogą nieoficjalną lub poprzez niedawno zwolnionych aresztantów. Według jednego z informatorów Amnesty International, władze nie kontaktowały się z rodzinami zaginionych mężczyzn, zaś członkowie rodzin obawiają się zwrócić bezpośrednio do przedstawicieli rządu. Amnesty International nie posiada informacji, aby zostały upublicznione informacje na temat miejsca pobytu obu mężczyzn.
W chwili zaginięcia obaj mężczyźni ukrywali się przed władzami Syrii. Mohamed Bachir Arab zaczął się ukrywać sześć miesięcy wcześniej, po tym jak siły bezpieczeństwa, przypuszczalnie należące do Syryjskiego Wywiadu Wojskowego, przeprowadziły nalot na jego mieszkanie i skonfiskowały jego komputer. Ahmed Omar Azoz zaczął się ukrywać 10 dni przed zaginięciem, po tym, gdy umundurowani członkowie sił bezpieczeństwa odwiedzili jego rodzinę poszukując Azoza. Według posiadanych informacji obaj mężczyźni organizowali pokojowe protesty w Aleppo. Biorąc pod uwagę powyższe dane, można przypuszczać, że zaginieni zostali aresztowani i są przetrzymywani w nieznanym miejscu. Pewna liczba innych aktywistów, zaginionych w ostatnich miesiącach, była w tym czasie więziona.
Jeśli mężczyźni są przetrzymywani w nieznanym miejscu, grożą im tortury i złe traktowanie. Jeśli zostali zatrzymani wyłącznie w powiązaniu ze swoimi pokojowymi działaniami na rzecz reform, Amnesty International uznaje ich za więźniów sumienia i domaga się ich natychmiastowego, bezwarunkowego uwolnienia.
Prosimy o bezzwłoczne pisanie w języku arabskim, angielskim, francuskim lub ojczystym:
– Wyraź zaniepokojenie faktem prawdopodobnego aresztowania i przetrzymywania w nieznanym miejscu Mohameda Bachira Araba i Ahmeda Omara Azoza oraz zaapeluj do władz Syrii o natychmiastowe ujawnienie wszelkich posiadanych informacji na temat miejsca pobytu obu mężczyzn;
– Domagaj się ochrony obu mężczyzn, jeśli pozostają w areszcie, przed torturami i złym traktowaniem, a także zaapeluj o udzielenie im natychmiastowego prawa do kontaktu z rodziną oraz wybranym przez nich prawnikiem, a także dostarczenie koniecznej pomocy medycznej;
– Podkreśl, że jeśli zostali zatrzymani wyłącznie w powiązaniu ze swoimi pokojowymi działaniami na rzecz reform, Amnesty International uznaje ich za więźniów sumienia i domaga się ich natychmiastowego, bezwarunkowego uwolnienia.
PROSIMY O PRZESYŁANIE APELI DO 22 GRUDNIA 2011 DO:
Prezydenta
Bashar al-Assad
Presidential Palace
al-Rashid Street
Damascus, Syrian Arab Republic
Faks: +963 11 332 3410
Forma grzecznościowa: Wasza Ekscelencjo
Ministra Spraw Wewnętrznych
His Excellency Major General Mohamad Ibrahim al-Shaar
Ministry of Interior
Abd al-Rahman Shahbandar Street
Damascus, Syrian Arab Republic
Faks: +963 113110554
Forma grzecznościowa: Wasza Ekscelencjo
Oraz kopie do:
Ministra Spraw Zagranicznych i ds. Uchodźców
Walid al-Mu-allim
Ministry of Foreign Affairs and Expatriates
al-Rashid Street
Damascus, Syrian Arab Republic
Faks: +963 11 214 62512/3
Forma grzecznościowa: Wasza Ekscelencj0
Prosimy także o przesyłanie kopii do jednostek dyplomatycznych akredytowanych w Twoim kraju.
INFORMACJE DODATKOWE
Demonstracje zwolenników reform w Syrii rozpoczęły się w lutym 2011 i do połowy marca przerodziły się w masowe protesty. Większość działań miała charakter pokojowy, mimo to władze Syrii tłumiły je wyjątkowo brutalnie. Amnesty International otrzymała listę 3000 nazwisk osób najprawdopodobniej zabitych lub zmarłych w wyniku rozruchów od połowy marca. Wiele z nich zostało najprawdopodobniej zastrzelonych przez siły bezpieczeństwa podczas pokojowych demonstracji lub pogrzebów wcześniej zabitych demonstrantów.
Tysiące Syryjczyków zostało uwięzionych; wielu jest trzymanych w odosobnieniu, w nieznanych miejscach pobytu. W nawiązaniu do planu działania uzgodnionego z Ligą Państw Arabskich 30 października 2011 r., władze Syrii zobowiązały się 2 listopada do wycofania wojsk z miast, w których miały miejsce rozruchy, uwolnienia osób zatrzymanych w związku z protestami i nawiązania rozmów pokojowych z opozycją. 5 listopada rząd ogłosił, że 553 aresztantów, którzy “brali udział w zamieszkach, ale ich ręce nie były splamione krwią” zostało uwolnionych tego dnia. Niemniej, aresztowania demonstrantów i zwolenników reform nie ustały.
Od 1 kwietnia ponad 100 zatrzymanych osób zmarło w podejrzanych okolicznościach. Ciała niektórych zmarłych, w tym dzieci, zostały okaleczone w okrutny sposób przed lub po śmierci, najprawdopodobniej po to, aby wzbudzić strach w rodzinach ofiar.
W międzyczasie otrzymano znaczną liczbę zgłoszeń o śmierci członków syryjskich wojsk i sił bezpieczeństwa. Wielu podobno zginęło w starciach z Wolną Armią Syrii, utworzoną w lipcu i składającą się częściowo z dezerterów syryjskiej armii oraz innych ochotników, chcących chronić lokalne społeczności przed działaniami sił bezpieczeństwa.
Amnesty International otrzymała informację, że Mohamed Bachir Arab był wcześniej aresztowany w 2004 r. po zorganizowaniu demonstracji na uniwersytecie w Aleppo; odbył wtedy karę 11 miesięcy więzienia.
