Raúl Hernández został aresztowany 1 stycznia 2008 r. w miejscowości El Camalote w stanie Guerrero. Został oskarżony o zabójstwo Alejandra Feliciana Garcíi. Zeznania świadków twierdzące, że Raúla Hernándeza nie było na miejscu w czasie popełnienia morderstwa, nie zostały wzięte pod uwagę. Amnesty International prowadziła kampanie na rzecz Raúla Hernándeza od października 2009 r., kiedy został adoptowany, jako więzień sumienia.
W czasie przeprowadzania analizy dowodowej sąd stanowy przeprowadził wizję lokalną, która potwierdziła, że zeznania świadków twierdzących, że widzieli Raúla Hernándeza na miejscu zbrodni, były pozbawione podstaw.
Amnesty International uważa, że sprawa przeciwko Raúlowi Hernándezowi była odwetem lokalnych władz za jego legalną działalność na rzecz praw rdzennej ludności Me-phaa w organizacji OPIM (Organización del Pueblo Indígena Me-phaa), jak również za naświetlanie przypadków nadużyć dokonywanych przez lokalnych liderów politycznych, personel wojskowy i lokalną administrację.
Władze lokalne w ostatnim czasie bardzo często manipulowały systemem sądowym, aby ukarać tych, którzy promowali prawa społeczności marginalizowanych i starali się nagłaśniać wszelkie przypadki naruszeń tych praw. Niesprawiedliwe i przedłużające się uwięzienie Raúla Hernándeza jest przykładem systematycznych prześladowań członków OPIM w stanie Guerrero oraz regularnych gróźb i ataków na obrońców praw człowieka w Meksyku.
Rząd Meksyku powinien natychmiast opracować efektywny program ochrony obrońców praw człowieka. Przypadek Raúla Hernándeza pokazuje jak bardzo są oni narażeni na niebezpieczeństwo. Nie tylko są oni ofiarami bezprawnych zatrzymań i uwięzień opartych na bezzasadnych oskarżeniach, lecz są również narażeni na molestowanie, zastraszanie, a nawet zabójstwo.
Tło sprawy
17 kwietnia 2008 r. Manuel Cruz, Orlando Manzanarez, Natalio Ortega, Romualdo Santiago i Raúl Hernández zostali aresztowani i oskarżeni o zamordowanie 1 stycznia 2008 r. Alejandra Feliciana Garcíi. Pięciu członków OPIM zostało zatrzymanych przez wojsko na posterunku drogowym. Czworo z nich zostało później uwolnionych po rozpatrzeniu sprawy przez apelacyjny sąd federalny. Nakazy aresztowania zostały wydane również przeciwko 10 innym członkom OPIM, ale nie zostały wyegzekwowane.
Sąd apelacyjny nie zgodził się na umorzenie sprawy przeciwko Raúlowi Hernándezowi, argumentując, że dwóch świadków oskarżenia widziało go na miejscu zbrodni. Jednak sędzia nie wziął pod uwagę zeznań świadków twierdzących co innego. Kiedy sprawa wróciła do sądu stanowego obrońcy Raúla Hernándeza dzięki kolejnym przesłuchaniom dowodowym wykazali, że kluczowi świadkowie oskarżenia dostarczyli niewiarygodnych zeznań. Werdykt z 27 sierpnia tego roku uniewinnił Raúla Hernándeza i doprowadził do jego natychmiastowego uwolnienia.
