Raport pokazuje, w jaki sposób rządy mogą ocenić wpływ handlu bronią na biedę. Wskazuje on, iż rządy będą musiały ostatecznie zgodzić się na stworzenie międzynarodowego Traktatu o Handlu Bronią, aby kontrolować handel bronią oraz ochronić zrównoważony rozwój i prawa człowieka.
„Porażka rządu w dotrzymaniu własnych obietnic w kwestii eksportu broni oznacza, iż dzieciom odmawia się edukacji, chorzy na AIDS nie otrzymują leczenia a tysiące niepotrzebnie umierają. ”
powiedziała Barbara Stocking, Dyrektor Oxfam.
Raport został przygotowany przez Oxfam w ramach kampanii Broń Kontrolowana, korzystając z badań dokonanych przez Project Ploughshares oraz Saferworld. Stanowi on część serii raportów przedstawionych przez Oxfam, Amnesty International oraz International Action Network on Small Arms (ANSA) w czasie tej kampanii.
Raport, zatytułowany Broń czy rozwój-, dokonał przeglądu siedemnastu państw, które eksportują broń na dużą skalę. * Wszystkie z tych państw podpisały wcześniej porozumienia, w których zobowiązały się do rozważenia wpływu umów dotyczących handlu bronią na poziom ubóstwa przed zgodą na eksport broni.
Pomimo takich obietnic:
· Prawie 90% z tych państw nie ma żadnego systemu, który oceniałby wpływ handlu bronią na zrównoważony rozwój (jedynie Holandia i Wielka Brytania posiadają taki system).
· Tylko cztery państwa odmówiły kiedykolwiek sprzedaży z powodu naruszenia zrównoważonego rozwoju.**
· Tylko 10 państw rozważyłoby możliwość takiego postępowania – pomimo iż cała siedemnastka podpisała porozumienia zobowiązujące je do tego.***
“Rządy powinny się wstydzić złamanych obietnic. Nieodpowiedni handel bronią jest odpowiedzialny za utrwalanie i zaostrzanie biedy. Pomimo iż państwa zapewniają, iż będą oceniać wpływ handlu bronią na biedę, jest to jednakże w dalszym ciągu czcza gadanina. Aby zapewnić ścisłą międzynarodową kontrolę potrzebny jest Traktat o Handlu Bronią.”
powiedział Paul Eavis, Dyrektor Saferworld.
Raport ujawnia wpływ, jaki handel bronią może mieć na biedę:
- Sześć rozwijających się państw (Oman, Syria, Birma, Pakistan, Erytrea, Burundi) wydaje na broń więcej niż na zdrowie i edukacje łącznie.
- W roku 2002 broń dostarczona do Azji Ameryki Łacińskiej, Afryki oraz na Bliski Wschód stanowi ponad dwie trzecie wartości obrotów w światowym handlu bronią.
- Średnio 22 miliardy dolarów wydają rocznie na uzbrojenie kraje w Azji, Ameryce Łacińskiej, Afryce oraz na Środkowym Wschodzie. Taka suma umożliwiłaby tym państwom posłanie do szkoły wszystkich dzieci oraz zmniejszenie śmiertelności dzieci o dwie trzecie przed 2015 rokiem (co spełniłoby dwa Milenijne Cele Rozwoju).
- W roku 2002, 90% z wszystkich dostaw broni do Azji, Ameryki Łacińskiej, Afryki na Bliski Wschód pochodziło od pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ.
- W Afryce w okolicach Sahary wydatki zbrojeniowe wzrosły o 47% w końcu lat dziewięćdziesiątych, podczas gdy średnia długość życia spadła do 46 lat.
- W roku 2002 całkowite wydatki Pakistanu na obronę pochłonęły połowę produktu krajowego brutto (w tym obsługę odsetek z pożyczek na poprzednie umowy o handlu bronią).
- W chwili obecnej światowe wydatki na pomoc wynoszą 60 miliardów dolarów, natomiast na obronę 900 miliardów.
- W roku 1999 Afryka Południowa podpisała porozumienie w sprawie zakupu uzbrojenia, w tym fregat, okrętów podwodnych, samolotów i helikopterów. Wydane na ten cel sześć miliardów dolarów mogłyby zapewnić na dwa lata leczenie wraz ze skomplikowaną terapią pięciu milionom chorych na AIDS w Afryce Południowej.
- W roku 2001 Tanzania wydała 40 milionów dolarów amerykańskich na wojskowy system radarowy Watchman – według ekspertów, w tym Banku Światowego oraz Międzynarodowego Funduszu Walutowego, był to wydatek zbyt duży i nieodpowiedni do swojego zastosowania. 40 milionów dolarów amerykańskich zapewniłoby ochronę zdrowia dla 3,5 miliona ludzi w Tanzanii.
- W roku 2004 Indie podpisały kontrakt na kupno od Rosjan lotniskowca Admirał Gorshkov za sumę1,5 miliarda dolarów amerykańskich. Ta kwota umożliwiłaby zapewnienie minimalnego dochodu, za który mogłoby się utrzymać 1,1 miliona rodzin.
„Państwa Ameryki Łacińskiej, Azji, Afryki oraz Bliskiego Wschodu są odpowiedzialne za dwie trzecie importu broni. Ta ogromna suma mogłaby posłużyć jako skuteczna broń w walce z biedą.”
powiedział Ernie Regehr, Dyrektor, Project Ploughshares.
UWAGI
- Raport oraz dalsze szczegóły na temat kampanii znajdują się na stronie internetowej www.controlarms.org.
- Traktat o Handlu Bronią (ATT) stworzyłby prawnie wiążące zasady kontroli zbrojeń oraz zapewniłby, iż wszystkie rządy kontrolują zbrojenia zgodnie z międzynarodowymi standardami praw człowieka. Artykuł 4c Traktatu o Handlu Bronią określa, iż, wyłączając uzasadnione potrzeby bezpieczeństwa, przekazanie broni nie powinno mieć miejsca, jeżeli mogłoby to wpłynąć niekorzystnie na zrównoważony rozwój.
* Siedemnaście państw objętych badaniami było sygnatariuszami porozumień OSCE lub UE, w których zawarte były zobowiązania do oceny wpływu eksportu broni na zrównoważony rozwój. Były to: Argentyna, Belgia, Bułgaria, Kanada, Czechy, Francja, Niemcy, Holandia, Polska, Rumunia, Rosja, Słowacja, Szwecja, Turcja, Wielka Brytania, Ukraina, Stany Zjednoczone.
** Państwa te to: Bułgaria, Holandia, Szwecja, Wielka Brytania.
*** Dziesięć krajów, które jasno powiedziały, iż mogą odmówić eksportu w związku z zagrożeniem zrównoważonego rozwoju to: Bułgaria, Kanada, Czechy, Niemcy, Holandia, Rumunia, Szwecja, Turcja, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone. Pozostała siódemka to: Argentyna, Belgia, Francja, Polska, Rosja, Słowacja, Ukraina.
Kontakt: Brendan Cox, Oxfam Press Office
Tel.: + 44 1865 312 498
Tel. kom.: + 44 7957 120 853
Email: [email protected]