„Rozejm z 8 kwietnia jest ważnych krokiem na przód, jednak jest on niewystarczający jeśli rząd nie pozwoli na swobodną działalność organizacji humanitarnych i międzynarodowych obserwatorów zajmujących się ochroną praw człowieka. Do owych obserwatorów zaliczeni muszą być również ci, którzy są wyspecjalizowani w przypadkach napaści na tle seksualnym.”
„ Otrzymaliśmy niezliczone doniesienia o kobietach, które zostały zgwałcone przez milicję Janjawid. Długotrwałe efekty owych zbrodni widać jak na dłoni w krajach takich jak Ruanda, gdzie wiele kobiet i dzieci, zarażonych chorobami przekazywanymi drogą płciową (między innymi HIV/AIDS) żyje do dziś z psychiczną traumą jako rezultat nagminnych gwałtów podczas aktu ludobójstwa, który miał miejsce 10 lat temu. Otrzymaliśmy również niepotwierdzone wiadomości o porywaniu wielu kobiet i dziewczynek w celu wykorzystania ich jako „seksualne niewolnice” lub służące” powiedziała Amnesty International.
Wioski w rejonie Tawila zostały zaatakowane w dniach 27-29 luty 2004. Mieszkańcy i niezależni pracownicy organizacji humanitarnych, między innymi ONZ, informowali o licznych gwałtach dokonywanych na kobietach i dzieciach w wieku szkolnym. Były Koordynator Humanitarny dla Sudanu, Mukesh Kapila powiedział: „Wszystkie domy, targ, a nawet centrum zdrowia zostało kompletnie ograbione, ponadto targ spalono. Z ponad 100 skrzywdzonych kobiet, sześć z nich zgwałcono na oczach ich ojców, którzy następnie zostali zamordowani.”
W marcu, pewien szejk powiedział ONZ, że w Mornei w Zachodnim Darfurze, nawet do 16 kobiet dziennie zostaje zgwałconych w czasie, kiedy idą po wodę nad brzeg rzeki (wadi). Kobiety nie mają wyjścia i nadal muszą same chodzić po wodę mimo zagrożenia gwałtem, ponieważ istnieje obawa, że ich mężczyźni zostaliby zabici gdyby je zastąpili.
Nie znany jest jeszcze całkowity zasięg problemu, ponieważ jak powiedziała w styczniu jedna z uciekinierek w Czadzie przedstawicielowi Amnesty International: „kobiety nie potwierdzą dobrowolnie czy takie praktyki mają miejsce w ich przypadku. W naszej kulturze, jest to wielki wstyd, a kobiety ukrywają ten fakt w swoich sercach, aby mężczyźni się o tym nie dowiedzieli.”
Kobiety stanowią znaczny procent ludzi, którzy zmieniając miejsce zamieszkania szukają bezpiecznego schronienia w najbardziej zurbanizowanych ośrodkach regionu. Tam jednak momentalnie znajdują się pod kontrolą Janjawid, sił rządowych i nadal są narażone na możliwość ataków na tle seksualnym. Kobiety cierpią również na chroniczne niedożywienie, ponieważ sudański rząd opóźnia podjęcie decyzji o wprowadzeniu organizacji humanitarnych do regionu. Obecnie tylko 50 procent ludzi, którzy w granicach kraju zmienili miejsce zamieszkania, ma dostęp do pomocy humanitarnej.
“Dostęp do pomocy humanitarnej i ochrona cywilów nie może być drugorzędną sprawą w toczących się rozmowach pokojowych w Ndjamenie. Międzynarodowa społeczność musi wpłynąć na sudański rząd aby pozwolił na nieograniczony dostęp do całego obszaru Darfuru wszystkim organizacjom humanitarnym, a także międzynarodowym obserwatorom nadzorującym poszanowanie praw człowieka w regionie,” stwierdziła Amnesty International.
Organizacja wyraża również niepokój spowodowany faktem, iż członkom misji ONZ, której przewodzi Bacre Waly Ndiaye, szef kancelarii Wysokiego Komisarza do Spraw Praw Człowieka w Nowym Jorku, zabroniono wstępu do Darfuru, co sugeruje, ze rząd nie uważa zażegnania kryzysu w regionie za sprawę priorytetową.
W Statucie Rzymskim Międzynarodowego Trybunału Karnego, gwałt jest uważany za zbrodnię wojenną i zbrodnię przeciwko ludzkości. Sudan podpisał ów statut i międzynarodowa społeczność powinna upewnić się, że przestrzega swoich międzynarodowych postanowień.
Nareszcie nadszedł czas aby wszystkie rozmowy pokojowe i polityczne umowy obligowały wszystkich uczestników do pełnego przestrzegania praw człowieka, również w przypadku kobiet.
Amnesty International prowadzi międzynarodową kampanię na rzecz zaprzestania przemocy wobec kobiet. Aby dowiedzieć się więcej o akcji „Stop przemocy wobec kobiet” odwiedź: www.amnesty.org.pl/kampania