Turcja: Możliwe “zaginięcie”/obawa o bezpieczeństwo

Po tym jak ojciec Abdulkadir Bartan’a wystąpił do lokalnej prokuratury o informację dotyczącą miejsca przebywania syna, główny prokurator Şırnak napisał do głównej kwatery żandarmerii w prowincji Şırnak prosząc o informację odnośnie domniemanego zatrzymania Abdulkadir Bartan’a przez członków służb bezpieczeństwa.
Główna kwatera żandamerii odpisała w następujący sposób:

 

-…Podczas zbrojnego starcia między grupą członków organizacji terrorystycznej PKK w Şırnak 13 kwietnia, został pojmały żywcem członek organizacji terrorystycznej, który przedstawił się pseudonimem ”Dijyar” i stwierdził, że jest członkiem PKK odpowiedzialnym za okręg Besta… Zadeklarował, że “gdyby dano mu możliwość, pomógłby służbom bezpieczeństwa”…”Podczas gdy pokazywał kryjówkę należącą do członków organizacji terrorystycznej 14 kwietnia około 11 rano… terroryści wywołali zbrojne starcie, w wyniku którego „Dijyar” został postrzelony przez terrorystów i zmarł. Ze względu na ostrą strzelaninę, urwisty, skalisty i zaminowany teren, jak i fakt, że w okolicy toczyły się inne starcia, służby bezpieczeństwa wycofały się i nie miały możliwości powrotu na miejsce wypadku. Tym samym było niemożliwe wydobyć ciało „Dijyar’a”i pozostałych dwudziestu członków organizacji terrorystycznej (zabitych w starciu, podczas którego pojmano „Dijyar’a”) …nie znaleziono żadnej informacji ani dokumentów stwierdzających, że „Dijyar” to Abdulkadir Bartan.”

 

Mimo że główny prokurator stwierdził, że tożsamość “Dijyar” była nieznana, członkowie milicji wioskowej (uzbrojeni mieszkańcy wsi opłacani przez państwo by walczyć z PKK) biorący udział w operacji 13 kwietnia poinformowali rodzinę Bartan,że Abdulkadir Bartan został pojmany. To sugeruje, że “Dijyar” to w rzeczy samej Abdulkadir Bartan.

 

Niezależnie od tożsamości „Dijyar’a”, przypadek ten rodzi poważne obawy odnośnie działalności tureckich służb bezpieczeństwa. Tureckie prawo zawiera wiele niezbędnych zabezpieczeń pozwalających uniknąć “zaginięć” lub przypadków torturowania. Na przykład, zatrzymani muszą być bezzwłocznie rejestrowani a ich rodziny muszą zostać poinformowane o aresztowaniu. Dodatkowo, prokurator powinien zostać szybko powiadomiony o zatrzymaniu a zatrzymani powinni stanąć przed sędzią w ciągu 24 godzin. W niektórych przypadkach ten okres może być przekroczony przy pisemnym nakazie sędziego. Wydaje się, że służby bezpieczeństwa, które zatrzymały „Dijyar’a” nie dopełniły żadnego z zabezpieczeń. Co najbardziej uderzające, wygląda na to, że oskarżyciel nie wiedział o zatrzymaniu do momentu w którym sam upomniał się o informację od żandarmerii na prośbę rodziny Abdulkadir Bartan’a.

Dziękujemy tym, którzy wysłali już apele. Prosimy o wysyłanie możliwie najszybszą metodą apeli w języku angielskim lub polskim:

– wyrażając zaniepokojenie doniesieniami, że człowiek zidentyfikowany jako „Dijyar” został pojmany przez służby bezpieczeństwa w prowincji Şırnak 13 maja i zabity w areszcie

– wyrażając zaniepokojenie, że tym człowiekiem może być Abdulkadir Bartan

– zwracając uwagę na fakt, że regulacje dotyczące zatrzymania najwyraźniej zostały złamane przez to, że nie uczyniono nic, by zarejestrować zatrzymanego lub postawić go przed prokuratora lub sędziego

-wzywając do pełnego, niezależnego i bezstronnego dochodzenia w sprawie incydentu, rezultaty którego powinny zostać podane do wiadomości publicznej a winni powinni zostać ukarani w należyty sposób

 

 

DO KOGO PISAĆ-

Minister of the Interior

Mr Abdulkadir Aksu

Ministry of Interior

Içişleri Bakanlığı

06644 Ankara, Turkey

Fax:                            + 90 312 418 17 95

Email:                         [email protected]

Zwrot:              Dear Minister/ Szanowny Panie Ministrze

 

 

KOPIE DO:

Foreign Minister and State Minister for Human Rights

Mr Abdullah Gül,

Office of the Prime Minister,

Basbakanlik,

06573 Ankara, Turkey

Fax:                            + 90 312 287 8811

 

 

Ambasada Republiki Turcji

ul. Malczewskiego 32

Warszawa

 

 

PROSIMY WYSYŁAĆ APELE NATYCHMIAST. Prosimy o kontakt w przypadku wysyłania apeli po
6 lipca 2005.