UE wezwana do walki z przemocą na tle homofobicznym

– Kierowana nienawiścią przemoc ma na ofiary szczególnie szkodliwy i długoterminowy wpływ. Tymczasem UE, i wiele jej członków, w swym ustawodawstwie nie uznaje przestępstw na tle domniemanej orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej za przestępstwa z nienawiści. To nie do przyjęcia, ponieważ orientacja seksualna i tożsamość płciowa są obszarem chronionym przed dyskryminacją przez prawa człowieka – powiedziała Weronika Rokicka, koordynatorka kampanii Amnesty International Polska.

raport_homofobia_w_UE

Raport o homofobii w UE

Raport Amnesty International pt. Ponieważ jestem, kim jestem. Homofobia, transfobia i przestępstwa z nienawiści w Europie rzuca światło na luki w legislacji wielu europejskich krajów, gdzie orientacja seksualna i tożsamość płciowa nie są wprost wymienione jako czynniki, na tle których mogą zostać popełnione przestępstwa z nienawiści.
Dyskryminacyjny motyw odróżnia przestępstwa z nienawiści od innych przestępstw. Niezbędne jest, by podczas śledztwa i ścigania przestępstw w związku z rzeczywistą bądź domniemaną orientacją seksualną bądź tożsamością płciową ofiar policja i organy sądowe robiły wszystko, co w ich mocy, by wydobyć stojący za nimi motyw.
Według najnowszych ogólnoeuropejskich badań 80 procent przypadków przemocy na tle homofobicznym bądź transfobicznym nie jest zgłaszanych na policję. Często dzieje się tak ze względu na lęk przed zinstytucjonalizowaną homofobią i transfobią. W niektórych przypadkach homoseksualiści nie zgłaszają ataków, ponieważ ukrywają swoją orientację i obawiają się reakcji rówieśników i rodzin.
Bułgaria, Czechy, Niemcy, Włochy czy Łotwa nie mają kompleksowych przepisów dotyczących przestępstw z nienawiści, ponieważ ich legislacja nie obejmuje przestępstw ze względu na rzeczywistą bądź domniemaną orientację seksualną lub tożsamość płciową. W niektórych krajach, jak Chorwacja i Grecja, przepisy przeciwko przestępstwom z nienawiści na tle transfobii bądź homofobii nie są odpowiednio implementowane. Często też policja nie odnotowuje tego motywu lub nie bada go dokładnie.
W lutym 2012 roku w Katanii we Włoszech ze względy na jej tożsamość seksualną kilka osób pobiło Michelle, młodą transseksualną kobietę. Sprawcy obrażali ją w czasie ataku, krzycząc: “Obrzydliwe! Jesteś facetem, pedałem!”
Michelle zgłosiła atak na policję, a jeden podejrzany został zidentyfikowany. Jednak w czasie śledztwa lub orzeczenia wyroku transfobiczny motyw nie zostanie bezpośrednio wzięty pod uwagę ze względu na luki prawa włoskiego.
Michelle skarży się: “Oni chcieli mnie zarżnąć, ponieważ jestem, kim jestem, ponieważ mam odrobinę zbyt męską twarz i po moim głosie wiedzieli, że jestem transseksualną osobą.”
30 września 2008 roku w Sofii zginął student medycyny, Michaił Stojanow, ponieważ został wzięty za geja. Pięć lat po morderstwie proces przeciwko dwóm podejrzanym wciąż się nie zaczął. Chociaż podczas śledztwa solidnie potwierdzono homofobiczny motyw, podczas procesu nie zostanie on bezpośrednio wzięty pod uwagę. Opóźnienia w postawieniu sprawców przed wymiarem sprawiedliwości mają bolesny wpływ na Kristinę, jego matkę, która pozostawiona jest bez jakiejkolwiek pomocy ze strony władz.
– UE i jej państwa członkowskie nie mogą wypełnić swych zobowiązań do walki z dyskryminacją bez przyjęcia odpowiednich środków przeciwko wszystkim rodzajom przestępstw motywowanych nienawiścią. Obecne podwójne standardy sprawiają wrażenie, jakby niektóre rodzaje przemocy zasługiwały na mniejszą uwagę i wymagały słabszych środków ochrony niż inne. To nie do zaakceptowania w Unii Europejskiej, która szczyci się promowaniem równości i integracji – powiedziała Weronika Rokicka.
Raport do pobrania >>>