Działaczka Victor Juliet Mukasa, Przewodnicząca Mniejszości Seksualnych Ugandy (SMUG) obawia się o swoje bezpieczeństwo, po tym jak splądrowano jej dom w nocy 20 lipca 2005 roku. Przedstawiciele władz lokalnych z przedmieść stolicy Kampali wtargnęli do domu podczas jej nieobecności i zabrali jej dokumenty i inne materiały, ewidentnie poszukując „obciążających dowodów”, w związku z jej działalnością w SMUG. Nie okazano przy tym nakazu rewizji. Organizacja działa na rzecz promocji i poszanowania zawartych w konstytucji Ugandy i w międzynarodowych traktatach praw lesbijek, gejów, biseksualistów i osób transpłciowych, w tym zakazu ich dyskryminacji.
Kolejna działaczka, która była w domu Juliet podczas najazdu, została arbitralnie aresztowana i zatrzymana przez urzędników, a następnie zabrana na posterunek policji. Padła ofiarą nieludzkiego i poniżającego traktowania, ponieważ złamano jej prawo do wolności, bezpieczeństwa oraz nienaruszalności prywatności. Nie przedstawiono jej żadnych zarzutów i zwolniono pod warunkiem, że zjawi się następnego ranka, 21 lipca, na posterunku policji wraz z prezesem SMUG.
Amnesty International obawia się, że przedstawione zdarzenia to tylko niewielka część naruszania zakazu dyskryminacji ze względu na orientację seksualną, prawa do wolności, bezpieczeństwa i nietykalności osób, poszanowania życia prywatnego, ochrony prywatności oraz wolności do zrzeszania się i wypowiadania własnych poglądów.
Amnesty International wzywa rząd Ugandy do poszanowania i zapewnienia wszystkim członkom grupy LGBT następujących praw, które zapewnia prawo międzynarodowe:
- Zakaz dyskryminacji ze względu na orientację seksualną;
- Prawo do wolności i bezpieczeństwa osoby oraz prawo, by nie podlegać arbitralnemu aresztowaniu lub zatrzymaniu, jak stwierdza Artykuł 9 Międzynarodowego Paktu Praw Politycznych i Obywatelskich, której stroną jest Uganda;
- Zakaz poniżającego traktowania i karania zgodnie z Artykułem 7 Paktu;
- Zakaz arbitralnego i bezprawnego naruszania prywatności, mieszkania, korespondencji zgodnie z Artykułem 17 Paktu;
- Prawo do wolności słowa i zrzeszania się zgodnie z Artykułami 19 i 22 Paktu.
Z uwzględnieniem działaczy SMUG, w tym Victor Juliet Mukasa, Amnesty International wzywa władze Ugandy do pełnego wdrożenia Deklaracji NZ dotyczącej Praw i Obowiązków Jednostek, Grup, Organów Społeczeństwa do Promocji i Ochrony Powszechnie Uznawanych Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 1998 roku.
Tło wydarzeń
W Ugandzie wciąż rozprzestrzeniona jest atmosfera uprzedzeń i wrogości wobec społeczności LGBT. 5 lipca 2005 roku parlament w Ugandzie wprowadził do konstytucji poprawkę, stwierdzającą, iż „małżeństwo jest zgodne z prawem tylko wówczas, gdy zostało zawarte przez kobietę i mężczyznę”. Poprawka stwierdza dalej, że „niezgodne z prawem jest zawarcie małżeństwa przez osoby tej samej płci”.
Wcześniej, w lutym 2005 roku, Rada Mediów w Ugandzie zakazała emisji sztuki „Monologi waginy” amerykańskiej dramaturg, Eve Ensler, którą kilka organizacji kobiecych zamierzało wystawić dla obchodów Dnia V – dnia na rzecz podnoszenia świadomości o przemocy wobec kobiet. Rada uznała, że sztuka „w pierwszej kolejności promuje i chwali nienaturalny seks… lub homoseksualność.”
W październiku 2004 roku na stację radiową nałożono wysoką karę za goszczenie na antenie talk show, w którym działacze rozmawiali o dyskryminacji członków LGBT w Ugandzie oraz o potrzebie systemu walki z HIV/AIDS. Rada Nadawcza nałożyła na radio karę w wysokości około tysiąca dolarów, stwierdzając, że program był „sprzeczny z moralnością społeczeństwa” oraz złamał obowiązujące prawo. Członkowie społeczności LGBT byli zastraszani po tych wydarzeniach przez urzędników bezpieczeństwa, przez co jeden z działaczy na rzecz praw gejów na jednym z głównych uniwersytetów zaczął obawiać się o własne bezpieczeństwo.