Taibeh Abbasi, 18 lat, i jej młodszy brat Ehsan, 15 lat, jedzą pizzę z przyjaciółmi po szkole. Rodzeństwo było zagrożone deportacją z Norwegii do Afganistanu, gdzie nigdy nie mieszkało. Uczniowie liceum Taibeh zorganizowali ogromne demo w Trondheim 3 października 2017 r., aby okazać solidarność z rodziną Abbasi i poprosić rząd o wstrzymanie deportacji.

Edukacyjna pizza, czyli czym jest nanolearning

Co edukacja, w tym edukacja praw człowieka, ma wspólnego z pizzą? Czy kilkadziesiąt sekund wystarczy, żeby nauczyć się czegoś wartościowego? Czym jest ścieżka nanolearningowa i czy da się ją zaprojektować zarówno na potrzeby mediów społecznościowych, jak i zajęć w sali lekcyjnej? Przeczytaj nasz tekst, by zdobyć odpowiedzi na te pytania! 

Czym jest nanolearning? 

Nanolearning to koncepcja nauczania poprzez bardzo małe fragmenty nauki, które są samowystarczalne i gotowe do wcielenia w życie, ale też wspólnie tworzą edukacyjną całość i umożliwiają budowanie konkretnej kompetencji. Dlatego właśnie nanolearning często porównuje się do pizzy. Każdy składnik tego najpopularniejszego na świecie dania – pomidor, ser czy pepperoni – zjedzony osobno dostarcza nam smaku i wartości odżywczych. Jednak wszystkie te składniki, skomponowane w całość na kawałku pizzy, tworzą unikalne doświadczenie smakowe. Podobnie jest z nanolearningiem. Każda jego część stanowi samowystarczalny kawałek wiedzy. Jednak w połączeniu z pozostałymi tworzy ścieżkę edukacyjną, która dostarcza odbiorcy_czyni szerszy obraz danego zagadnienia. Do nanolearningowej formy nauczania świetnie nadają się media społecznościowe, takie jak Facebook, Instagram czy TikTok, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby sięgnąć po nią również w ramach stacjonarnej edukacji, o czym piszemy w dalszej części tekstu.  

Czym charakteryzuje się nanolearning? 

  • Krótki 

Badania przeprowadzone przez Facebook w 2016 roku wykazały, że średni czas spędzony nad jednym postem/treścią opublikowaną w tym serwisie społecznościowym wynosi 1,7 sekundy dla użytkowników_czek urządzeń mobilnych i 2,5 sekundy dla osób korzystających z komputerów stacjonarnych. Dlatego właśnie pojedyncze cząstki nauki wchodzące w skład pełnej ścieżki nanolearningowej nie mogą być zbyt obszerne, w przeciwnym razie szybko stracimy zainteresowanie potencjalnych odbiorców_odbiorczyń. Typowy czas trwania jednego elementu ścieżki powinien oscylować między 3 a 5 minutami. 

  • Atrakcyjny i angażujący 

Treści nanolearningowe powinny nas angażować i umożliwić przeprowadzenie własnej aktywności w ramach danego zagadnienia, co przełoży się na efektywniejsze zapamiętanie nowo zdobytej wiedzy. Jak zaangażować odbiorców_czynie w naszą edukacyjną podróż? Zadaj pytanie związane z omawianym tematem, zachęć do komentowania, rozwiązania krótkiego quizu czy opublikowania własnej instastories, w której osoby podzielą się własnym doświadczeniem.  

  • Przystępny i prosty 

Celem treści nanolearnigowych jest dotarcie z małym fragmentem nauki do jak najszerszej grupy odbiorców i odbiorczyń. Projektując ścieżkę nanolearningową, warto więc pamiętać o przystępnym języku, który będzie zrozumiały, niezależnie od poziomu wykształcenia, wieku czy innych specyficznych predyspozycji odbiorców i odbiorczyń. Chcesz poznać zasady prostego języka? Zapoznaj się z artykułem dostępnym tutaj: https://sektor3-0.pl/blog/prosty-jezyk-czyli-jak-pisac-w-zrozumialy-sposob/. 

Nanolearning w klasie? 

Mimo że o nanolearningu mówi się zazwyczaj w kontekście internetu i mediów społecznościowych, nic nie stoi na przeszkodzie, by sięgnąć po tę metodę również w warunkach stacjonarnych. Jak to zrobić? Weź na warsztat konkretne zagadnienie związane z prawami człowieka – np. mechanizmy powstawania dyskryminacji – i spróbuj przygotować ścieżkę pięciu samowystarczalnych fragmentów wiedzy, które stopniowo wprowadzą osoby uczestniczące w ten temat. Fragmenty ścieżki możesz zaprezentować np. na pięciu kolejnych godzinach wychowawczych, poświęcając im pięć minut na początku bądź końcu każdej lekcji. Pamiętaj o stosowaniu różnorodnych metod przekazywania wiedzy – wyświetlaj zdjęcia, krótkie filmiki, przeprowadź burzę pomysłów. Postaraj się także, żeby były one jak najbardziej angażujące. 

Nanolearning w praktyce 

Chcesz przekonać się, jak wygląda nanolearning w praktyce? Zapoznaj się z kursami nanolearningowymi opracowanymi przez Amnesty International na temat niezależności sądownictwa czy kultury gwałtu. 

KULTURA GWAŁTU 

Zobacz też insta stories o Kulturze gwałtu

WOLNE SĄDY


Artykuł został opublikowany w ramach projektu „Twój głos ma MOC! Młodzi ludzie bronią praw człowieka” realizowanego z dotacji programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy finansowanego przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię w ramach Funduszy EOG. 

program Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy finansowan przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię w ramach Funduszy EOG
Zdjęcie w nagłówku: Taibeh Abbasi, 18 lat, i jej młodszy brat Ehsan, 15 lat (zdjęcie z 2017 r.), jedzą pizzę z przyjaciółmi po szkole. Rodzeństwo było zagrożone deportacją z Norwegii do Afganistanu, gdzie nigdy nie mieszkało. Uczniowie liceum Taibeh zorganizowali ogromne demo w Trondheim 3 października 2017 r., aby okazać solidarność z rodziną Abbasi i poprosić rząd o wstrzymanie deportacji. Copyright: Amnesty International.

Tematy